11 Δεκ 2011

ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ - ΦΥΛΛΟ 330

ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ - ΦΥΛΛΟ 330
Αντιφωνητής 1/11/11 Αρ. Φ. 330


Τό µάθηµα τοῦ Τσάβες Μέσα στό 2012 ἡ Βενεζουέλα ψηφίζει.
Θά συνεχιστεῖ ἡ κυριαρχία τοῦ Οὗγκο Τσάβες ἤ θά τόν φάει κι αὐτόν ἡ µαρµάγκα τοῦ συστήµατος; Πάντως ἡ πολιτική τοῦ ἐθνικιστῆ λαϊκοῦ ἡγέτη, πού ἀπεχθάνεται τίς µαρξιστικές ταµπέλες καί τίς νεοφιλελεύθερες συνταγές, ἦταν συνεπής στίς κοινωνικές της προτεραιότητες: κρατική ἐπέκταση, µαζικές µακροχρόνιες ἐπενδύσεις, ἔλεγχος τῶν τιµῶν τῶν τροφίµων, κοινωνικές δαπάνες (ὅπως τό πρόγραµµα γιά ...1.000.000 κατοικίες!), µείωση τῶν στρατιωτικῶν δαπανῶν, αὐξήσεις στόν ἐλάχιστο µισθό καί στίς συντάξεις...

Παράλληλα ἐθνικοποίησε χρυσωρυχεῖα, τράπεζες, ἑταιρεῖες ἐνέργειας καί ἐπαναπάτρισε κεφάλαια ἀπό τό ἐξωτερικό. Ἀποτέλεσµα ἡ αὔξηση τῆς ζήτησης, οἱ νέες ὑποδοµές, ἡ ἐνίσχυση τῶν µικροµεσαίων, ἡ δηµιουργία θέσεων ἐργασίας. Ἡ ἀνάπτυξη ἔφτασε τό 3,6% γιά τό πρῶτο ἑξάµηνο τοῦ 2011 καί οἱ προβλέψεις γιά τό 2012 εἶναι ἀκόµη καλύτερες. Ὡς φυσικό ἐπακόλουθο ὅλων αὐτῶν τῶν «παλιοµοδίτικων» πολιτικῶν ἐπιλογῶν ἦρθε καί ἡ ἄνοδος τῆς προσφάτως πεσµένης δηµοτικότητας τοῦ Τσάβες, ἀπό τό 43% τοῦ Μαρτίου στό 60% τόν περασµένο µήνα.

Λογικά λοιπόν τοῦ χρόνου θά ἔχουµε ἄλλη µία σαρωτική νίκη του στίς ἐκλογές, µέ τήν φιλοαµερικανική ἀντιπολίτευση νά µένει στά θλιβερά ποσοστά της. Τό παράδειγµα πάντως τοῦ Τσάβες ἔχει διδακτική ἀξία καί πέραν τῶν συνόρων τῆς Βενεζουέλας. Στίς µέρες τοῦ παγκοσµίως ξεσαλωµένου καπιταλισµοῦ, µιά χώρα καταφέρνει νά πηγαίνει κόντρα στό διεθνές ρεῦµα καί γιαυτό νά διασώζεται! Κανείς δέν παραβλέπει τίς τοπικές ἰδιαιτερότητες ἤ τά χρόνια προβλήµατα, ὅµως τό θετικό ὑπόδειγµα - εἰδικά γιά τήν Ἑλλάδα πού κατακρηµνίζεται - εἶναι πολύτιµο.

Κουρδικός θρίαμβος, ελληνική ανάσα Η σαρωτική επίθεση των ανταρτών του ΡΚΚ εναντίον του στρατοπέδου της 21ης Ταξιαρχίας Συνόρων του τουρκικού στρατού μάς έστειλε πολύ ελπιδοφόρα μηνύματα. Τα πολιτικά μηνύματα της επίθεσης (με 26 νεκρούς και 22 τραυματίες), που ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη στην ιστορία του αντάρτικου, συνόψισε θαυμάσια ο Σάββας Καλεντερίδης:

α. Η τουρκική κυβέρνηση, προσπαθούσε να αποδείξει εδώ και καιρό ότι το ΡΚΚ δεν έχει ουσιαστική στρατιωτική δύναμη και ότι η δράση του υποστηριζόταν από τους μηχανισμούς της Εργκενέκον για να καθίσταται καθοριστικός ο ρόλος του Στρατού. Τώρα που η ηγεσία του τουρκικού στρατού ελέγχεται από ανθρώπους του Ερντογάν, το ΡΚΚ πραγματοποίησε αυτήν την επίθεση για να αποδείξει ότι οι αντάρτες του είναι πανίσχυροι και ότι μπορούν να προσβάλουν όχι μόνο φυλάκια/στρατόπεδα λόχων και ταγμάτων, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, αλλά και στρατόπεδα ταξιαρχιών.

β. Ο Γκιούλ, συνοδευόμενος από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Νετζντέτ Οζέλ, τον αρχηγό του ΓΕΣ, Χαϊρί Κιβρίκογλου, τον διοικητή της Στρατοχωροφυλακής, Μπεκίρ Καλυοντζού και τον διοικητή της 2ης Στρατιάς, Σερβέτ Γιορούκ, επισκέφθηκε τα φυλάκια και το συγκεκριμένο στρατόπεδο, και έκανε δηλώσεις για την αποφασιστικότητα του τουρκικού κράτους αλλά και για την ισχύ των τουρκικών Ε.Δ. που μπορούν να συντρίψουν στρατιωτικά το ΡΚΚ. Η επίθεση αυτή εξουδετέρωσε τις εντυπώσεις από την επίσκεψη του Γκιούλ.

γ. Προπέρισυ, στις 19 Οκτωβρίου, κατόπιν συμφωνίας με την τουρκική κυβέρνηση, 34 στελέχη του ΡΚΚ μπήκαν στην Τουρκία από τη συνοριακή πύλη, Χαμπούρ, με σκοπό την δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης, που θα βοηθούσε στην επίλυση του Κουρδικού. Τότε η τουρκική κυβέρνηση είχε δεσμευθεί ότι δεν θα κινηθεί οποιαδήποτε δικαστική διαδικασία εις βάρος των ατόμων αυτών. Παρόλα αυτά, 7 από τα άτομα εκείνα σύρθηκαν σε πολιτκές δίκες και καταδικάστηκαν σε φυλακίσεις από 7 μέχρι 10 χρόνια. Η επίθεση έγινε την ίδια ημέρα, για να πάρει το μήνυμα η τουρκική κυβέρνηση ότι ο εμπαιγμός δεν έμεινε αναπάντητος.

δ. Πριν από λίγες ημέρες, μονάδες του τουρκικού στρατού εισέβαλαν στο στρατόπεδο Καβακλί, που χρησιμοποιούσαν οι αντάρτες του ΡΚΚ ως διοικητικό κέντρο και ως βάση ανεφοδιασμού των ομάδων που δρουν στο νομό Χακιάρι. Η επίθεση του ΡΚΚ στο στρατόπεδο της 20ής Ταξιαρχίας είχε τον χαρακτήρα αντεκδίκησης για την καταστροφή του στρατοπέδου τους.

ε. Πριν από λίγες ημέρες, στις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού στο όρος Κάτω, έχασε τη ζωή του υψηλόβαθμο στέλεχος του ΡΚΚ. Τότε οι Κούρδοι είπαν ότι ο θάνατος του στελέχους τους δεν θα μείνει αναπάντητος. Η επίθεση στην ταξιαρχία είναι μια απάντηση. στ. Μέχρι πριν τις εκλογές του Ιουνίου, η τουρκική κυβέρνηση είχε αναθέσει σε μια επιτροπή πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων την ευθύνη να συνομιλεί με τον φυλακισμένο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, για την εξεύρεση λύσης. Οι δυο πλευρές κατέληξαν σε ένα πρωτόκολλο, το οποίο, σύμφωνα με όσα συμφωνήθηκαν στις συνομιλίες, θα έπρεπε να το θέσει σε εφαρμογή η τουρκική κυβέρνηση. Η τουκρική κυβέρνηση, μετά τις εκλογές, σκλήρυνε τη στάση της και οδήγησε στις φυλακές περισσότερα από 1000 στελέχη του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Ο Άπο είπε ότι η κυβέρνηση τον εξαπάτησε και τον χρησιμοποίησε ως άλλοθι προεκλογικά για να κλέψει τις κουρδικές ψήφους. Η επίθεση έστειλε το μήνυμα σε κυβέρνηση και κράτος ότι τέτοιες συμπεριφορές θα έχουν ανάλογο κόστος. Τέλος, όσον αφορά το καθαρά επιχειρησιακό σκέλος της επίθεσης, μπορούμε να επικεντρώσουμε στα εξής:

α. Οι μονάδες του τουρκικού στρατού παραμένουν εγκλωβισμένες στα στρατόπεδα και τα φυλάκιά τους από τις απογευματινές ώρες μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες καθημερινά. Οι κινήσεις τους περιορίζονται σε ορισμένες ώρες της ημέρας και κάτω από δρακόντια μέτρα ασφαλείας. Τη νύχτα, δεν κινείται τίποτε στους δρόμους. Αυτό σημαίνει ότι τη νύχτα το τουρκικό Κουρδιστάν ανήκει στους αντάρτες. Τη φορά αυτή επιτέθηκαν μεσάνυχτα, για να μην υπάρχει καμία δυνατόττηα ενίσχυσης του προσβαλλομένου στόχου.

β. Μέχρι τώρα οι αντάρτες χτυπούσαν έναν ή το πολύ δυο διαφορετικούς στόχους, για να προκληθεί σύγχυση ως προς την κύρια προσπάθεια και να αποτραπεί η ενίσχυση με δυνάμεις του προσβαλλόμενου στόχου. Τη φορά αυτή οι αντάρτες χτύπησαν ταυτόχρονα οκτώ διαφορετικούς στόχους, προκαλώντας διοικητικό χάος στον τουρκικό Στρατό... Πρωτοβουλίες τοῦ «Σπάρτακου» Τό δεύτερο θέµα στή συνέντευξη Τύπου παρουσιάστηκε ἀπό τόν γεωπόνο Δηµήτρη Ἀµανατίδη καί ἀφοροῦσε τή δηµιουργία συνεταιριστικοῦ λαχανόκηπου στά νότια ὅρια τῆς Κοµοτηνῆς. Σέ ἕνα κτῆµα 3,5 στρεµµάτων (πού εὐγενῶς παραχώρησε συντοπίτης φίλος µας) ἑτοιµάζεται ἕνα συλλογικό ἐγχείρηµα πού στοχεύει ὄχι µόνο στήν παροχή γῆς καί τεχνογνωσίας γιά «καθαρά» καί ντόπια λαχανικά (τοπικές κυρίως ποικιλίες, χωρίς φυτοφάρµακα καί λιπάσµατα) ἀλλά καί στήν ἔµπρακτη ἔκφραση τῆς κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης πού πρεσβεύει ὁ «Σπάρτακος». Τό κόστος εἶναι ἕνα ἐφάπαξ ποσό 50 εὐρώ γιά τά ἔξοδα, δέν τίθεται καµµία προϋπόθεση καί ἤδη περίπου 40 δηµότες ἔχουν λάβει κλῆρο - µένουν ἀκόµη µερικά κοµµάτια διαθέσιµα (δηλώσεις συµµετοχῆς γίνονται δεκτές καί µέσῳ τοῦ Δηµοκρίτειου Βιβλιοπωλείου). Ἄν µάλιστα ὑπάρξει µεγαλύτερο ἐνδιαφέρον, ὑπάρχουν κι ἄλλα ἀγροτεµάχια περιφερειακά τῆς πόλης πού µποροῦν νά ἀξιοποιηθοῦν ἀναλόγως. Τό τρίτο θέµα εἶχε νά κάνει µέ τήν προτεινόµενη (κυρίως ἀπό τούς Γερµανούς) Εἰδική Οἰκονοµική Ζώνη γιά τήν περιοχή τῆς Θράκης.

Εἶναι τό σχέδιο πού ἤδη δείχνει νά υἰοθετεῖ ὁ Τατούλης γιά τήν Περιφέρεια Πελοποννήσου καί τό ὁποῖο στήν περιοχή µας ἔχει ἐπιπρόσθετους κινδύνους. Στή συνέντευξη Τύπου τονίσαµε τήν ἀνάγκη νά προωθηθεῖ τό ἀληθινό συµφέρον τοῦ τόπου, χωρίς νά ἀγνοηθοῦν οἱ θρακικές ἰδιαιτερότητες. Βεβαίως καί ἡ κινεζοποίηση τῶν ἐργασιακῶν σχέσεων πρέπει νά ἀποφευχθεῖ, ὅµως δέν εἶναι τό µόνο διακύβευµα. Ἡ ἀλλαγή τοῦ διοικητικοῦ καί νοµικοῦ πλαισίου γιά τίς ἐπιχειρήσεις (ἄν ἐπισυµβεῖ) πρέπει νά εἶναι τέτοια πού νά µήν ἀνοίγει τήν ὄρεξη γιά ὑπερκέρδη ἑταιρειῶν (π.χ. µεταλλευτικῶν) ἤ γιά οἰκονοµικοπολιτική διείσδυση στήν περιοχή (π.χ. µέσῳ τουρκικῶν κεφαλαίων). Τό θέµα θά τό φέρει στό Δηµοτικό Συµβούλιο ὁ «Σπάρτακος» µόλις κρίνει τή στιγµή κατάλληλη. Τέλος, ὁ λόγος γιά µία ἀκόµη παρουσίαση θεµάτων πρίν τό τέλος τοῦ 2011, δέν θά µείνει ἁπλή ὑπόσχεση


ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ! Δωδεκάνησα και Θράκη Η εφημερίδα «Ζαμάν» της Τουρκίας δεν είναι κάποιο περιθωριακό έντυπο στη γείτονα. Αντιθέτως εκφράζει απολύτως το κλίμα του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο δίνει τον τόνο στη σύγχρονη τουρκική κοινωνία. Αξίζει λοιπόν να προσεχθεί το άρθρο (30-10-2011) κάποιου Μουσταφά Αρμαγάν με τίτλο «Ποιανών τα νησιά βγάζουν προς πώληση οι Έλληνες;». Σε δική μας μετάφραση σάς το προσφέρουμε ως ένα έξοχο δείγμα τού τι σημαίνει νεο-οθωμανισμός: με το μάτι στο παρελθόν και στο μέλλον ταυτόχρονα, με αυθαιρεσίες και ανακρίβειες, τίθονται οι βάσεις για τις επόμενες πολιτικές διεκδικήσεις της Άγκυρας. Οι Έλληνες αξιωματούχοι μη μπορώντας να βγούνε από την δίνη του χρέους, πριν από κάποιο διάστημα με μια περίεργη δήλωση ανακοίνωσαν πως σκέφτονται να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση πουλώντας μερικά από τα νησιά του Αιγαίου. Το πραγματικά ανησυχητικό ήταν ότι υπήρχε και σκέψη για πώληση των Δωδεκανήσων που βρίσκονται σαν δίχτυ στις ακτές μας του Αιγαίου. Για ποιον λόγο ανησύχησα; Για δύο λόγους. Πρώτον διότι ήταν πολύ επιβλαβές πως ο Ισμέτ Πασάς και ως επικεφαλής των διαπραγματεύσεων στην Λωζάννη δεν είχε προβάλλει καμμία αντίσταση στο πάρσιμο των 12 νησιών, αλλά και κατά την περίοδο που ήταν πρόεδρος της Δημοκρατίας, αν και δύο φορές είχαμε την ευκαιρία να τα πάρουμε πίσω ή τουλάχιστον να επιβάλλουμε κάποια δικαιώματα μας, το χέρι του τα απώθησε. Δεύτερον διότι αυτά τα νησιά δόθηκαν στην Ελλάδα από τρίτους. Και γίνεται αντιληπτό πως κανείς δεν βγήκε να πει ¨Καλά ρε ποιανού την περιουσία δίνεις σε ποιόν;¨. Θα πείτε πως ¨Εμείς δεν τα δώσαμε αλλά μετά από τόσο καιρό σε σένα έπεσε το ντέρτι να το εμφανίσεις ;¨ Ναι λοιπόν σε εμένα, σε όλους μας αναλογεί αυτόν τον αγώνα να τον συνεχίσουμε και να ζητήσουμε λογαριασμό για το παρελθόν. Η συντήρηση της μνήμης αυτών που χάσαμε πιστεύω πως λειτουργεί ως ξύπνημα συνείδησης για την αξία αυτών που κατέχουμε σήμερα. Πριν από 100 χρόνια οι Ιταλοί επιτέθηκαν στην Τρίπολη και για να μας εξαναγκάσουν στην ειρήνη κατέλαβαν τα 12 νησιά, και μας εκβίασαν λέγοντας πως ¨Αποσύρετε τους στρατιώτες σας που αντιστέκονται στην Τρίπολη και εμείς θα εκκενώσουμε τα νησιά¨. Εντέλει τον Οκτώβριο του 1912 συμφωνήσαμε στο Ούσι με τους Ιταλούς και με βάση το άρθρο 2 εμείς θα αποσύραμε τους στρατιώτες μας και οι Ιταλοί θα εκκένωναν τα νησιά. Έλα όμως που ξέσπασε ο Βαλκανικός πόλεμος. Ο Ελληνικός στόλος ετοιμαζόταν να καταλάβει τα 12 νησιά. Μόνο εξ αυτού του λόγου είπαμε στους Ιταλούς που ετοιμαζόταν να τα εκκενώσουν ¨Κρατήστε τα τουλάχιστον ως το τέλος του πολέμου¨. Το 1914 όταν άρχισε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος γίναμε εχθροί με τους Ιταλούς και έτσι παρά το ότι στα χαρτιά τα 12 νησιά ανήκαν σε εμάς, στην πράξη συνέχισαν να παραμένουν υπό την κατοχή των Ιταλών. Και αυτό κράτησε ώς το τέλος του Β΄ Παγκο- σμίου Πολέμου όταν οι Ιταλοί αποχώρησαν κι από τη Λιβύη κι από τα νησιά. Αν λοιπόν είχαμε μπορέσει να αξιοποιήσουμε με επιτυχία τις ευκαιρίες μετά το 1942, θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει αν όχι όλα τουλάχιστον κάποια από αυτά τα νησιά ή θα είχαν αναγνωριστεί κάποια από τα δικαιώματα μας πάνω σε αυτά. Το πώς χάσαμε αυτήν την ευκαιρία το μαθαίνουμε από τους μάρτυρες της εποχής εκείνης. Πρώτα ας πάμε στον τέως υπουργό Εξωτερικών Φεριντούν Τζεμάλ Ερκίν. Το 1946 συγκεντρώνονται στο Παρίσι οι νικητές του πολέμου και συζητάνε τους όρους της ειρήνης με την ηττημένη Ιταλία. Ο τότε Γ.Γ. του υπουργείου Εξωτερικών Ερκίν ενημέρωσε την κυβέρνηση πως στην σύνοδο θα συζητηθεί η μοίρα των 12 νησιών και ζητά άδεια για να προβεί σε προσπάθειες ώστε να μετάσχει στην σύνοδο. Η κυβέρνηση συγκαλείται υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Ινονού και ανακοινώνει την απόφαση της ως εξής : ¨Καθώς μείναμε έξω από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έχουμε δικαίωμα να πάρουμε μερίδιο από τα λάφυρα. Δεν θα υπάρξει προσφυγή στην σύνοδο.¨ (εφ. Μιλλιέτ 28-7-1976). Ποιος κούνησε μαντήλι στα νησιά; Ο Ερκίν συναντήθηκε με τον τότε Αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα Έντουιν Γουίλσον και του είπε πως θα είναι αδικία παίρνοντας στην σύνοδο το μέρος της Ελλάδας να παραβλέψουν τα δικαιώματα της Τουρκίας, ότι στην πραγματικότητα τα νησιά ανήκουν στην Τουρκία και ότι καθώς είναι πολύ κοντά στην Ανατολία θα έπρεπε να δοθούνε σε εμάς.Ο Ερκίν παρά το ότι ο Γουίλσον προτίμησε να παραμείνει σιωπηλός, περιέγραψε τις ίδιες απόψεις στον Άγγλο πρέσβη Σερ Ντέιβιντ Κέλι και εκείνος του είπε πως θα μετέφερε τις θέσεις αυτές στον ΥΠΕΞ του. Εντέλει τα Δωδεκάνησα λόγω του ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού τους ήταν Έλληνες και υπό τον όρο πως θα είναι άοπλα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα. Έτσι οι Έλληνες χωρίς να ρίξουν μια σφαίρα, κάθοντας σταυροπόδι έφτασαν μέχρι σήμερα να κατέχουν νησιά που ποτέ δεν ήταν δικά τους. Σημαντικό επίσης κάτι που τονίζει ο Ερκίν. Εάν κάπου η παρουσία πλειοψηφίας σημαίνει πως υπάρχει δικαίωμα ιδιοκτησίας τότε αυτό γιατί δεν εφαρμόζεται υπέρ μας ; Για παράδειγμα η πλειοψηφία στην Δυτική Θράκη ανήκει στους Τουρκομουσουλμάνους. Εάν η Ελλάδα ισχυρίστηκε πως τα νησιά της ανήκουν λόγω αυτής της αιτίας τότε εάν στο ΥΠΕΞ μας υποστηρίζαμε πως αυτό στα πλαίσια της αμοιβαιότητας γεννά αντίστοιχο δικαίωμα για εμάς στην Δυτική Θράκη, τότε ενδεχομένως θα κερδίζαμε κάποια δικαιώματα. Μια άλλη πτυχή του γεγονότος είχε ανακοινώσει και ο τέως υπουργός Εξωτερικών Ιχσάν Σαμπρί Τσαγλαγιανκίλ. Ο Τσαγλαγιανκίλ σε μια συνέντευξη του στον Τζουνέιτ Αρτζαγιουρέκ του είχε πει κάτι εντυπωσιακό σχετικά με τα Δωδεκάνησα. Του είχε πει πως «Η Αγγλία όταν ετοιμαζόταν η συνθήκη των Παρισίων είχε ενημερώσει μέσω του πρεσβευτή της στην Άγκυρα και είχε προτείνει να συμμετάσχει και η Άγκυρα. Με βάση έγγραφα που είδα στο ΥΠΕΞ η τουρκική κυβέρνηση δεν απάντησε σε αυτό το αίτημα. Αργότερα ο πρεσβευτής έκανε ακόμη μια προσπάθεια και μάλιστα ανέφερε πως καθώς σε αυτά τα νησιά κατοικούνε και Τούρκοι θα έπρεπε η Τουρκία να παρευρίσκεται σε αυτήν τη σύνοδο. Μάλιστα είχε προτείνει εάν δεν θέλαμε να συμμετάσχουμε τουλάχιστον να στέλναμε έναν παρατηρητή. Και αυτό όμως δεν εγκρίθηκε και δεν έγινε καμμία απολύτως κίνηση». (Χουριέτ 11-11-1972). Ο Αρτζαγιουρέκ όμως πάει ένα ακόμη βήμα παραπέρα αποκαλύπτοντας αυτήν την πολιτική του προέδρου της Δημοκρατίας Ινονού την εποχή του ενός κόμματος, και ρωτά αν το ήξερε ο τότε ζωντανός Τζελάλ Μπαγιάρ. Ο Μπαγιάρ λέει πως το 1950 όταν βγήκε πρόεδρος Δημοκρατίας βρίσκε σε συρτάρι του ένα έγγραφο με την παλιά γραφή και διαβάζοντας το αντιλαμβάνεται πως πρόκειται για επιστολή ανάμεσα στον Ινονού και τον πρωθυπουργό Σουκρού Σαράτσογλου. Σε αυτό το έγγραφο ο Σαράτσογλου αναφέρεται στις προτροπές της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας πως θα έπρεπε να καταλάβουμε τα νησιά και ζητά από τον Ινονού να του πει τι πρέπει να κάνει. Ο Ινονού ευρισκόμενος τότε σε περιοδεία εντός της χώρας ενημερώνει τον πρωθυπουργό πως πρέπει να απορρίψει την πρόταση των Γερμανών. Ο Μπαγιάρ καθώς επρόκειτο για εθνικό θέμα δεν αποκάλυψε αυτό το έγγραφο αλλά όταν σε μια προεκλογική εκστρατεία του επιτέθηκε ο Ινονού του απάντησε λέγοντας ¨Ποιος είναι αυτός που κούνησε μαντίλι στα νησιά;¨. Ο Ινονού κατάλαβε αμέσως το θέμα και το έληξε εκεί. Ο Αρτζαγιουρέκ που τώρα αρθρογραφεί στην ¨Τζουμχουριέτ¨ τελείωσε εκείνο το άρθρο του γράφοντας τα εξής: ¨Η αλήθεια είναι πως στο θέμα των νήσων και κατά τη διάρκεια του πολέμου και αργότερα εμφανίστηκαν εξελίξεις υπέρ της Τουρκίας αλλά δεν αξιοποιήθηκαν.¨ Η Ελλάδα λοιπόν τώρα βγάζει προς πώληση εκείνα τα νησιά που εμείς παραχωρήσαμε.




ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΤΣΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ Ο ΕΥΣΤΟΜΟΣ ΠΡΟΞΕΝΟΣ; Σε μια σεμνή αλλά συγκινητική τελετή με γεύμα στο χωριό Μπομποστίτσα της Βορείου Ηπείρου, το διπλωματικό προσωπικό του Προξενείου, αλλά και οι εκπρόσωποι της «Ομόνοιας Περιφέρειας Κορυτσάς», μαζί με άλλους Ομογενείς και φορείς της περιοχής, αποχαιρέτησαν τον Γενικό Πρόξενο Θεόδωρο Οικονόμου – Καμαρινό, που απομακρύνεται με εντολή της Κυβέρνησης του Μνημονίου, στις πλέον κρίσιμες ώρες… Κατά την αποχαιρετιστήρια ομιλία του ο Πρόεδρος της «Ομόνοιας Περιφέρειας Κορυτσάς» Ναούμ Ντίσος τόνισε ότι στη σύντομης διάρκειας, αλλά σημαντικής σε επιτυχίες θητεία του, έγινε πραγματικότητα η ανάδειξη και καταγραφή των Ελλήνων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας (Ε.Ε.Μ.) της Αλβανίας στην περιοχή, μέσα στα πλαίσια της πρόσφατης και ιστορικής σημασίας «Απογραφής»! Με έκδηλη τη συγκίνησή του ο κ. Ναούμ Ντίσος του προσέφερε ένα αναμνηστικό δώρο αποχαιρετισμού, επισημαίνοντας ότι παρά την πρόωρη αναχώρησή του, κατάφερε να «αναστήσει» και να αναδείξει στο δημογραφικό χάρτη της Αλβανίας το ελληνικό στοιχείο της Περιφέρειας Κορυτσάς, καθώς η περιοχή δεν ανήκει στις επίσημα αναγνωρισμένες «μειονοτικές ζώνες»! Ο κ. Θεόδωρος Οικονόμου – Καμαρινός αφού τους ευχαρίστησε και αυτός όλους με τη σειρά του, ιδιαίτερα συγκινημένος για τη γόνιμη και αποδοτική συνεργασία μαζί τους, αρκέστηκε ταπεινά να αναφέρει ότι απλά έκανε το καθήκον του ως Έλληνας διπλωμάτης στην περιοχή. Η επιτυχία του έργου του, αναγνωρίζεται εμμέσως και από τα αλβανικά Μ.Μ.Ε, που αποδέχονται πια την ύπαρξη ενός σημαντικού γηγενούς ελληνικού πληθυσμού στην περιοχή. Ενδεικτικό είναι το δημοσίευμα της «Panorama», όπου ο αρθρογράφος Alfred Cako (22-08-2011) γράφει πως ο αριθμός των Ελλήνων εκτιμάται σε άνω των 32.000 στην περιοχή, καθώς πολλοί Βλάχοι δήλωσαν ελληνική καταγωγή! Αναμένεται τώρα η στάση που θα τηρήσει το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών έναντι αυτών των χιλιάδων Ελλήνων που θα «ανακαλυφθούν» ξαφνικά στην Κορυτσά! Θα ζητήσει άραγε από το Αλβανικό Κράτος την ανακήρυξη της περιοχής ως «μειονοτικής ζώνης»; Λίγες στιγμές πριν πάρει τον πικρό δρόμο της αναγκαστικής επιστροφής στην Αθήνα, σε επικοινωνία του με το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ, ο κ. Θεόδωρος Οικονόμου – Καμαρινός, εκμυστηρεύτηκε: «επιθυμία μου τώρα είναι να αγωνιστώ για τη Θράκη». Λέτε να έχουμε κάποια τέτοια καλή τύχη, παρά την αρνητική συγκυρία;


Από την αλήθεια της ρητορείας προτιμώ τη ρητορεία της αλήθειας Κύριε Βενιζέλο, Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το “είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”. Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν. Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει. Το γεγονός επιπλέον πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμη ευθύνη για μένα, καθώς πρέπει να “αξίζω το μισθό μου”. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989, εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι στην ΕΡΤ. Το δεύτερο που ακούστηκε ως απειλή σε αυτή την εκπομπή είναι πως θα δημοσιοποιήσετε το πόθεν έσχες των δημοσιογράφων. Αμήν! Προς το παρόν δημοσιοποιήστε στο ίντερνετ το πόθεν έσχες των βουλευτών, όπως ορίζει ο νόμος 3979 του 2011 (νόμος Ραγκούση), γιατί ως την ώρα που σας γράφω είσαστε παράνομοι. Θα πρότεινα επίσης να ελέγξετε το “πόθεν” και όχι το “έσχες” των εκατομμυριούχων βουλευτών και βεβαίως να το φορολογήσετε. Είναι πιο ηθικό και αποδοτικό από το να κόβετε συντάξεις των 300 ευρώ. Δεν κατηγορώ κανέναν Έλληνα πολιτικό για κλέφτη. Αλλά ξέρετε τα περί της γυναικός του Καίσαρα. Αν και στην ελληνική Βουλή δίνεται η εντύπωση πως ο Καίσαρας είναι η γυναίκα του βουλευτή, που απλώς έτυχε να έχει προίκα. Πάμε τώρα στα πιο δύσκολα. Κύριε Βενιζέλο, είσαστε μια πολύ σημαντική μονάδα αυτού που ονομάζουμε πολιτικό σύστημα. Του συστήματος που ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, γι αυτό που είναι η χώρα. Μας αρέσει να μιλάμε αορίστως γι αυτό, αλλά εγώ έχω μάθει να μιλώ συγκεκριμένα. Στα υπουργεία που υπηρετήσατε, τα νομοθετήματά σας (ναι, ξέρω είναι της Βουλής, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ) τα συναντώ συνεχώς σε έρευνές μου, ως “ασπίδα προστασίας” του πολιτικού συστήματος και του ζωτικού του χώρου. Ο νόμος “περί ευθύνης υπουργών”, περί μη ευθύνης δηλαδή, είναι δικό σας δημιούργημα. Αυτό το έκτρωμα που οδηγεί στην ατιμωρησία, που μετρά την παραγραφή όχι με χρόνια αλλά (άκουσον άκουσον) με θητείες στη Βουλή, που είναι μια πρόκληση για την κοινωνία. Αυτό το νόμο χρησιμοποίησε ο κύριος Καραμανλής για να παραγράψει τα αδικήματα των υπουργών του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και όχι μόνο. Δικός σας νόμος είναι και αυτός που ορίζει τα περί λειτουργίας των καναλιών. Σε όλη τη χώρα, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε περίπτερο χωρίς άδεια. Μπορούν όμως τα κανάλια. Αυτά τα κέντρα εξουσίας, λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Έτσι καναλάρχες και κυβερνήσεις μπορούν να αλληλοεκβιάζονται και να “αυτορυθμίζονται”. Δικός σας είναι ο νόμος που ρύθμισε τα χρέη των ΠΑΕ, δηλαδή Ανωνύμων Εταιριών, κάτω από την «λαϊκή απαίτηση» των οπαδών. Οι ΠΑΕ αυτές χρεώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους (μέχρι και πλαστά τιμολόγια έκοβαν) και εσείς χαρίσατε τα χρέη. Τα κλεμμένα. Πήρατε δηλαδή τα δικά μου λεφτά και τα δώσατε στα λαμόγια και τις παράγκες. Ας αφήσουμε το παλιό σας νομοθετικό έργο και ας πάμε στο δεύτερο. Δηλαδή στο Proton. Σημειώνω προκαταβολικά πως όλα τα στοιχεία δείχνουν πως είναι μια προσωπική σας μεθόδευση και όχι μια κυβερνητική απόφαση. Αυτό δεν έχει να κάνει με την δική μου “επιθετική σχεδίαση” αλλά με την πραγματικότητα. Στο υπουργικό συμβούλιο δεχθήκατε σφοδρή επίθεση για την υπόθεση Proton, αλλά προχωρήσατε. Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία αποκάλυψε πως τον Ιούλιο του 2011, πήρατε την απόφαση να δώσετε 100 εκατομμύρια από τα αδιάθετα του Δημοσίου στην Τράπεζα Proton του κυρίου Λαυρεντιάδη. Την εποχή εκείνη ο κύριος Λαυρεντιάδης και η Τράπεζά του ήταν υπό έλεγχο για υπεξαιρέσεις. Επίσης ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν επέτρεπε αυτή την χρηματοδότηση. Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή τους σας είχαν πει πως αυτό είναι παράνομο. Εσείς όμως το κάνατε. Στην εκπομπή είπατε πως η απόφαση αυτή των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους «ήταν παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα» Πρωτοτυπία νομική. Κάτι είναι ή όχι παράνομο, με βάση το αν συμπορεύεται με το νόμο και όχι με την κυκλοφορία των εφημερίδων. Πέρα βέβαια από το γεγονός πως όταν σας κοινοποιήθηκε η διαφωνία, δεν είχε δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα. Ο παράνομος ήσασταν εσείς, με βάση το νόμο του 1995. Αυτό το ξέρατε καλά. Γι αυτό προχωρήσατε σε ένα άλλο «νομοθέτημα». Σε άσχετο νόμο, τον 4002/2011 προσθέσατε άρθρο που σας αμνηστεύει προκαταβολικά. Νομοθετήσατε δηλαδή πως αν πρόκειται για θέματα συστημικής ευστάθειας των Τραπεζών, έχετε το δικαίωμα να πάρετε αποφάσεις χρηματοδότησης των Τραπεζών. Αυτό το «συστημικής» είναι μια νέα εφεύρεση. Μάλιστα ο νόμος φροντίζει να αμνηστεύσει τους υπουργούς Οικονομίας (και εσάς βέβαια) από το 1997. Γιατί από το 1997; Είχαμε συστημική αστάθεια από τότε ή παρουσιάζει αστάθεια κάποιος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη; Αφού δώσατε τα 100 εκατομμύρια τώρα χρεώνετε το Δημόσιο με άλλα 800 για την κρατικοποίηση της Τράπεζας. Η πτώση βεβαίως της Τράπεζας Proton δεν έχει καμία σχέση με την κρίση. Είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης της από τα αφεντικά της. ΕπιχορηγοeCF�σαν τον εαυτό τους. Αντί να ασκήστε έλεγχο (με την Τράπεζα της Ελλάδας, (άλλη μεγάλη αμαρτία μια ιδιωτική Τράπεζα που εμφανίζεται ως θεσμικό όργανο του κράτους) τους χρηματοδοτήσατε και τελικώς μας τα φορτώσατε στην πλάτη. Αλλά δεν σταματήσατε εκεί. Ο κύριος Λαυρεντιάδης, ο οποίος φέρεται να έχει καταχραστεί 51 εκατομμύρια, δεν θα πάει φυλακή. Δεν θα υπάρξει καν ποινική δίωξη. Ο λόγος είναι ένας άλλος νόμος που έχετε ψηφίσει. Πάλι εδώ η υπογραφή σας. Με τον νόμο 3904/2010, θεσμοθετείτε το ακαταδίωκτο γι’ αυτούς που θα καταχραστούν χρήματα αλλά θα τα επιστρέψουν πριν διωχθούν ποινικά. Ετσι ο κύριος Λαυρεντιάδης, επιστρέφοντας τα 51 εκατομμύρια (αφού τα επένδυσε, κέρδισε απ αυτά ή οτιδήποτε άλλο) δεν διώκεται. Πρόκειται για μία ακόμη νομική «επανάσταση» που γίνεται με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών. Ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, γνωρίζετε πως κατά καιρούς νόμοι για «αποσυμφορήσεις» κρύβουν την απελευθέρωση ολίγων επωνύμων που καταδικάστηκαν. Έτσι στο παρελθόν έχουν αποφυλακιστεί, «για την αποσυμφόρηση του σωφρονιστικού συστήματος» ο Μάκης Ψωμιάδης, ένας καναλάρχης και κάποιοι απατεώνες δικηγόροι εκ Θεσσαλονίκης… Μπορώ να σας πω πολλά ακόμη. Πολλά, τα οποία είναι η δουλειά μου να σας τα πω. Πώς τα λένε στα δικαστήρια στις αγωγές κατά δημοσιογράφων (άλλος δικός σας νόμος); «Γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις». Αυτό ακριβώς κάνω. Ένας λόγος παραπάνω γιατί πληρώνομαι «από τα λεφτά του Ελληνικού Λαού», όντας εργαζόμενος στην πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση που οι κυβερνήσεις θεωρούν τσιφλίκι τους. Θα σας παρακαλούσα να το σεβαστείτε. Και να σπαταλήσετε λίγη από την φημολογούμενη ευφυΐα και ρητορεία σας, να μου απαντήσετε. Γιατί αυτή είναι η δικιά σας υποχρέωση. Εκτός αν προτιμάτε να με απολύσετε. 19 Οκτ 2011 Ἡ ΝΔ γιά τό θέµα Proton Με ερώτησή του στη Βουλή ο τοµεάρχης Εργασίας της Ν.Δ. Νίκος Νικολόπουλος επιστρέφει στο θέµα που πρώτη αποκάλυψε η Αριστέα Μπουγάτσου στην «Ελευθεροτυπία» καί λέει ότι στο Δ.Σ. της ΩΜΕΓΑ BANK που εξαγόρασε το 2005 η Proton συµµετείχαν ο πεθερός του Βενιζέλου επιχειρηµατίας Μπακατσέλος, ο αδελφός του σηµερινού πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου και ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης. Η Omega Bank διέθετε δίκτυο 17 καταστηµάτων και η Proton ήταν µέχρι τότε…επενδυτική τράπεζα. Επίσης ο κ. Νικολόπουλος ζητεί από τον Βενιζέλο εξηγήσεις για την πρόσφατη αύξηση µετοχικοῦ κεφαλαίου της Proton που αποφασίστηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος, παρά το γεγονός ότι έχει παρέµβει ο εισαγγελέας και ο Λαυρεντιάδης διώκεται για βαριές ποινικά πράξεις! Άραγε πώς ο Προβόπουλος εγκρίνει τέτοιαν ενέργεια σε µια τράπεζα που οι υποχρεώσεις της υπερβαίνουν τα 860 εκατοµµύρια ευρώ; Πάντως πρόεδρος στο τελευταίο ΔΣ της “Ωµέγα”, εξ όσων γνωρίζουµε, ήταν ο Παναγιώτης Γεννηµατάς κι αντιπρόεδρος ο σηµερινός αντιδήµαρχος Θεσσαλονίκης Χασδάι Καπόν, όχι όµως ο Μπακατσέλος. Καί ὁ Νόµος 2408... Με νέα ανάρτηση στο ηλεκτρονικό «Κουτί της Πανδώρας», ο δημοσιογράφος εγκαλεί τον υπουργό για «χαριστικές» νομοθετικές ρυθμίσεις που είχαν συνέπεια, αφ’ ενός μεν την απαλλαγή περίπου 400 κατηγορουμένων για την υπόθεση των παράνομων μετεγγραφών φοιτητών, από πανεπιστήμια βαλκανικών χωρών σε ελληνικά, αφ’ ετέρου δε την επιπλέον προστασία βουλευτών, για τυχόν αξιόποινες πράξεις. Το κείμενο τιτλοφορείται «Οι κυβερνήσεις νομοθετούν για το λαό. Εσείς;» όπου ο Κ. Βαξεβάνης, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Το 1996 ψηφίσατε τον νόμο 2408. Με τον νόμο αυτό τροποποιήσατε κάποια άρθρα του Ποινικού Κώδικα. Για την ακρίβεια προσθέσατε μερικές λέξεις, λιγότερες από 10 αλλά καθοριστικές. Αλλάξατε το άρθρο 242 (για ψευδή βεβαίωση) και το άρθρο 216 (για πλαστογραφία). Τα δύο αδικήματα τα οποία ήταν κακουργήματα με ποινές κάθειρξης πάνω από 10 χρόνια, γίνονταν πλημμελήματα αν το ποσό της ζημιάς δεν ήταν πάνω από 25 εκατομμύρια δραχμές. Αυτό προσθέσατε: Το «πάνω από 25.000.000 δραχμές». Με 25 εκατομμύρια τότε μπορούσες να αγοράσεις ένα σπίτι. Και εσείς για κάποιο λόγο, την πλαστογραφία και την ψευδή βεβαίωση που προκαλούσαν ζημιά ώς ένα σπίτι την κάνατε πλημμέλημα; Αυτή την νομοθετική «μεταρρύθμιση» την κάνατε μέσα σε μία νύχτα και χωρίς να προηγηθεί σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και πολύ περισσότερο διάλογος με τους ανθρώπους που υπηρετούν τη Δικαιοσύνη. Δηλαδή δεν εκθέσατε ποια αναγκαιότητα υπήρχε για να κάνετε τόσο βαριές πράξεις από κακουργήματα, απλά πλημμελήματα. Κατηγορηθήκατε από τον νομικό κόσμο ότι ασελγήσατε πάνω στους νόμους με σκοπούς άλλους από την απονομή Δικαιοσύνης. Φαντάζομαι ξέρετε ως υπουργός Δικαιοσύνης τότε, τι προέκυψε από αυτή σας την νομοθέτηση. Τετρακόσιοι επιφανείς Θεσσαλονικείς (μεγαλογιατροί, βουλευτές, στρατηγοί, δικηγόροι, παιδιά αυτών που λέμε «επωνύμων») οι οποίοι αντιμετώπιζαν κατηγορίες για κακουργήματα (ναι, αυτά τα οποία αλλάξατε) δεν δικάστηκαν ποτέ. Τα κακουργήματά τους έγιναν πλημμελήματα και παραγράφηκαν. Η υπόθεση ήταν η πιο σοβαρή υπόθεση πλαστογραφίας στην ιστορία της Ελλάδας. Από το 1989 έως το 1991, παιδιά επωνύμων της Θεσσαλονίκης που εγγράφονταν σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού (Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία κλπ), έπαιρναν μεταγραφές σε Πανεπιστήμια της Ελλάδας, παρουσιάζοντας ψεύτικες βεβαιώσεις για σοβαρές ασθένειες. Οι ευγενείς γόνοι της Θεσσαλονίκης έπασχαν ξαφνικά από καρκίνο, λευχαιμίες και άλλα σοβαρά νοσήματα που βεβαίωναν απατεώνες γιατροί. Όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση, κάποιοι Πανεπιστημιακοί, συνάδελφοί σας στο Πανεπιστήμιο, επιχείρησαν να την κουκουλώσουν αρνούμενοι να δώσουν τα στοιχεία των μεταγραφών. Μια ομάδα έντιμων εισαγγελέων τότε, αναγκάστηκε να κάνει έρευνα στο πανεπιστήμιο και να κατασχέσει τους φακέλους. Δύο ανακριτές, επί δύο χρόνια ερεύνησαν αυτή την υπόθεση, σχηματίζοντας δικογραφία που δεν χωρούσε σε ένα δωμάτιο. Ασκήθηκαν, διώξεις σε 400 άτομα. Οι περισσότεροι θα έμπαιναν φυλακή αφού οι κατηγορίες ήταν στοιχειοθετημένες. Και τότε εσείς νομοθετήσατε την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα στα συγκεκριμένα άρθρα, που τύχαινε μάλλον να αφορούν τις δικές τους κατηγορίες. Τα αδικήματα ήταν πια πλημμελήματα και είχαν παραγραφεί. Πρώτα τα έγραφαν μόνο κάποιοι. Τώρα τα λέει φόρα παρτίδα ο ίδιος ο Σόιμπλε: Επιτήρηση, στέρηση εθνικής κυριαρχίας… Τί άλλο θέλετε ν’ ακούσετε, στούκας; Ο ίδιος ο Όλι Ρεν έδωσε το OK για τις Ειδικές Επενδυτικές Ζώνες. Το μπαλλάκι είναι πλέον σε μας για το αύριο του τόπου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: