ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ Εθνικού Κήρυκα Νέας Υόρκης 4.1.201

Χρειάζεται στρατηγική

 Η επιβεβαίωση της ύπαρξης μεγάλων αποθεμάτων υδρογονανθράκων εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) είναι μια χαρμόσυνη είδηση, ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στο νησί, αλλά εδώ δεν τελειώνουν όλα όπως τα θέλουμε. Χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά, σωστές αποφάσεις και λεπτοί χειρισμοί για να καταστεί η Κύπρος ενεργειακό κέντρο και να μπορέσει να εκμεταλλευτεί τον φυσικό της πλούτο.
Η Κύπρος χρειάζεται σε αυτή τη φάση τεχνοκρατική βοήθεια αλλά και χάραξη νέας πολιτικής και στρατηγικής που θα είναι αποτέλεσμα συλλογικών αποφάσεων όλων των πολιτικών δυνάμεων. Αυτό θα πρέπει να το συνειδητοποιήσει και η κυβέρνηση Χριστόφια στη Λευκωσία, αν θέλει να αποφύγει λάθη που μπορεί να αποβούν ολέθρια σε αυτή τη συγκυρία.
Στη Λευκωσία λέγονται πολλά για την επιλογή του κ. Χριστόφια να διορίσει στη θέση της Υπουργού Ενέργειας (Υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας είναι ο τίτλος της), την άγνωστη σε πολλούς Πραξούλα Αντωνιάδου, μια άπειρη πολιτικό και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που προέρχεται από το λιλιπούτειο κόμμα των ΕΔΗ, και είχε αποτύχει να εκλεγεί στη Βουλή στις εκλογές του περασμένου Μαϊου όταν κατήλθε ως υποψήφια με το ΑΚΕΛ. Ενα πρόσωπο που δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή, επιλέγηκε από τον κ. Χριστόφια επικεφαλής του πιο σημαντικού υπουργείου που διαχειρίζεται αυτή την ιστορική για την Κύπρο στιγμή το μείζον θέμα των υδρογονανθράκων!
 Να θυμίσουμε πως μια από τις πρώτες ενέργειες στις οποίες προέβη η κυρία Αντωνιάδου ως υπουργός, προκαλώντας και την έντονη αντίδραση των εκτός ΑΚΕΛ κοινοβουλευτικών κομμάτων, ήταν να αφαιρέσει τις αρμοδιότητες από τον Σόλωνα Κασίνη, διευθυντή Ενέργειας στο υπουργείο της, έναν πολύ ικανό σε θέματα ενέργειας επιστήμονα, ο οποίος είχε χειριστεί επιτυχώς τις διαπραγματεύσεις και τη συμφωνία συνεργασίας με την αμερικανική εταιρεία Noble Energy, η οποία διενήργησε τη γεώτρηση στο οικόπεδο «Αφροδίτη».
 Κατά σύμπτωση (;) η κ. Αντωνιάδου, η οποία είναι γνωστή και για τις «προχωρημένες» απόψεις της στο Κυπριακό, είχε συγγράψει βιβλίο, το οποίο εξέδωσε πριν υπουργοποιηθεί και στο οποίο υποστήριζε την άποψη ότι η μόνη οδός για εξαγωγή του κυπριακού φυσικού αερίου είναι μέσω αγωγού που θα διέρχεται από την Τουρκία. Παρόμοια θέση - άποψη, κατέθεσε και ο κ. Πάνος Παπαναστασίου, επικεφαλής της νεοσύστατης από την κυβέρνηση Χριστόφια «Συμβουλευτικής Ομάδας Εμπειρογνωμόνων για Υδρογονάνθρακες». Η ομάδα αυτή των «σοφών», όπως τους παρουσίασαν, συστάθηκε για να συμβουλεύει επιστημονικά και αντικειμενικά, αλλά όπως προκύπτει από τη δημόσια τουλάχιστον τοποθέτηση του επικεφαλής της ομάδας και πολιτικά, την κυβέρνηση ως προς τις επιλογές της αναφορικά με το ζήτημα της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Ο κ. Παπαναστασίου έχει ισχυριστεί ότι «χωρίς λύση» του Κυπριακού δεν μπορούν να φθάσουν στην Ευρώπη (και στις αγορές) τα όποια ενεργειακά πλεονάσματα της Κύπρου και πως η «πιο οικονομική λύση» για τη διάθεση των πλεονασμάτων στις αγορές είναι «μέσω Τουρκίας». Θέση λογικοφανής αλλά πολύ επικίνδυνη όταν έχουμε να κάνουμε με μια χώρα που συνεχίζει να κατέχει παράνομα το ένα τρίτο της πατρίδας μας!
Μας ανησυχούν, συνεπώς, αυτές οι θέσεις που προέρχονται από ανθρώπους οι οποίοι διαχειρίζονται το ζήτημα των κυπριακών υδρογονανθράκων. Γιατί το συμφέρον της Κύπρου δεν είναι να εμπλέξει σε αυτό το στάδιο την Τουρκία, αλλά να συνάψει μια στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, για τη συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου.