ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ

ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
(για να μην ξεχνιόμαστε):

"...Κατάρτιση με δημόσιο διάλογο Προγράμματος Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Αναδιανομής του Πλούτου και Ανθρώπινης και Αειφόρου Ανάπτυξης. Διότι :Επιτακτική Ανάγκη σήμερα είναι :η Ανάπτυξη της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής. Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ, οι εναλλακτικές μορφές ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. Η Στήριξη μορφών συλλογικής διαχείρισης, όπως: συνεταιρισμών, ομαδικών καλλιεργειών, δημοτικών και δημοσυνεταιριστικών επιχειρήσεων, ...διαχείριση των λαϊκών αγορών από επιτροπές άμεσων παραγωγών, καταναλωτών κ.ο.κ.

Η Αξιοποίηση του συνόλου του εθνικού πλούτου, ορυκτού και υποθαλάσσιου υπέρ του έθνους και του Λαού. Η Προστασία της Δημόσιας Περιουσίας. Λαϊκή κινητοποίηση για τη γη, την στέγη, το κλίμα και τους φυσικούς πόρους, την αγροτική αναδιάρθρωση και τη διατροφική επάρκεια. Μία Εναλλακτική, προοδευτική αντίληψη πρέπει να επιβεβαιώνεται με την εναλλακτική δράση και στην οικονομία.

Αυτό συνεπάγεται στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (μ.Μ.Ε.), δημιουργία εταιρειών λαϊκής βάσης, συνεταιρισμών, ομαδικών καλλιεργειών και κοινοπραξιών, πρωτοβουλίες των εργαζομένων για ματαίωση του αφελληνισμού βιώσιμων επιχειρήσεων, ενίσχυση πρωτοβουλιών για αξιοποίηση παραγωγικών δυνατοτήτων.

Στο επίπεδο της Ανάπτυξης. Η αυτοοργάνωση, για ανάπτυξη των εγχώριων παραγωγικών πηγών, με αλληλεγγύη στο κόστος, αλλά και στην κατανομή του προϊόντος, αποτελεί ένα πεδίο, που ως τώρα θεωρείται ότι ανήκει αποκλειστικά στην επιχειρηματική πρωτοβουλία, ενώ οι πολίτες (παραγωγοί και καταναλωτές) «διαπαιδαγωγούνται» με όλα τα μέσα, να παραμένουν σταθερά παθητικοί.»

(συλλογικό κείμενο "Σοσιαλιστικής Ανασύνθεσης" 2011 και απόσπασμα από προηγούμενο της "Λαϊκής Αλληλεγγύης",2010)

ΤΟ ΧΡΕΟΣ (ΕΠΙ ΤΡΟΧΑΔΗΝ - ΠΑΡΟΝ 24/5/2015)

ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ:  ΠΡΙΝ από τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ, πρέπει να απαλλαγούμε από το επαχθές και απεχθές Χρέος.: «Υπάρχουν δύο τρόποι για να κατακτήσεις και να υποδουλώσεις ένα έθνος. Ό ένας είναι με το ξίφος. Ο άλλος είναι με το χρέος. Η κατάκτηση με το χρέος λαμβάνει χώρα σιωπηλώς και παρασκηνιακά, εμπαίζοντας το λαό με δέλεαρ την ανάπτυξη και τη σωτηρία του από τα δεινά της μιζέριας λόγω έλλειψης κεφαλαίων. Αρχικά, στην επιφάνεια τίποτε δεν αλλάζει στο ρυθμό ζωής. Απλά, η χώρα είναι υπό νέα διοίκηση και ο φόρος υποτέλειας, ο τόκος, δεν είναι ακόμη αισθητός.

Οι δανειστές παρουσιάζονται ως σωτήρες της χώρας χρησιμοποιώντας ωραία λόγια και ήπιες εκφράσεις, μιλούν για «αμοιβαία επωφελή συνεργασία» και «φιλική προς την ανάπτυξη» παροχή δανείων. Εκπέμπουν μηνύματα αισιοδοξίας στον ταλαιπωρημένο λαό, παίζοντας με τις λέξεις: βαπτίζουν τα επαχθή δάνεια σε «βοήθεια», τη λιτότητα σε «δημοσιονομική προσαρμογή» και την τοκογλυφία σε «αλληλεγγύη». Οι προθέσεις τους εμφανίζονται φιλικές, ότι επιτελούν με το πρόγραμμα «μεταρρυθμίσεων» ένα κοινωφελές έργο και συμπάσχουν στα προβλήματα μιας εξαθλιωνόμενης κοινωνίας που μαστίζεται από την ανεργία. Πρέπει όμως να γίνουν θυσίες, προς το παρόν τονίζουν, για τη βιωσιμότητα και τη σωτηρία της χώρας στο μέλλον. Έτσι, ο λαός αισθάνεται ανακούφιση και θεωρεί ότι είναι οι ευεργέτες του, ενώ είναι οι δυνάστες του.

Η κατάκτηση ενός έθνους με το ξίφος έχει το μεγάλο μειονέκτημα ότι ο εχθρός είναι ορατός και ο λαός για να ανακτήσει την πολυπόθητη ελευθερία του ενδέχεται να εξεγερθεί. Έτσι, απαιτείται να επιβληθεί συνεχιζόμενη άσκηση στρατιωτικής επιτήρησης και βίας. Και ενδεχομένως καταστολής ενός ξεσηκωμού από τις δυνάμεις κατοχής, πρακτική που έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με το δόγμα της Νέας Τάξης (New Order) πραγμάτων. Το νέο δόγμα έκανε την εμφάνισή του το 1991 - μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού - υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό προωθεί την ιδέα της παγκόσμιας διακυβέρνησης των εθνών μέσω της παγκοσμιοποίησης των αγορών, laissez faire - laissez passé, και του ελέγχου του νομίσματος με την έκδοση ενός κοινού νομίσματος από υπέρ-εθνικές κεντρικές τράπεζες»

(Σπύρος Λαβδιώτης, οικονομολόγος, πρώην διοικητής της Τράπεζας Καναδά)

 Στο μεταξύ, η δράση των διεθνών ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ συνεχίζεται:
 -«Σε πουλά και σ΄αγοράζει» (που έλεγε κι η μάνα μου):

 Πουλάει ξενοδοχεία η Goldman Sachs αξίας1,73 δις $

Ένα χαρτοφυλάκιο που περιλαμβάνει σχεδόν 150 αμερικανικά ξενοδοχεία που αποκτήθηκαν κατά την «άνθιση» που βίωσε τα προηγούμενα χρόνια η αγορά ακινήτων ύψους $1,73 δισ. πουλά η Goldman Sachs.

Τα ξενοδοχεία, σύμφωνα με άνθρωπο που γνωρίζει το deal, αποκτά η ΑΕΕΑΠ, Moody National REIT. Το χαρτοφυλάκιο αποτελείται κυρίως από ακίνητα της Whitehall τα οποία αγοράσθηκαν από την οικογένεια που διαχειριζόταν την αλυσίδα Gary Tharaldson έναντι $2,1 δισ. το 2006…..

KATANOHTA;;;;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
e-mail: gpapagian@in.gr

Περί «Πλάνης» διαρκείας των Αθηνών σχετικά με την εκάστοτε τουρκοκυπριακή ηγεσία

Επί Τροχάδην - ΠΑΡΟΝ 17-5-2015

Προκαλεί απορία στον οποιονδήποτε καλοπροαίρετο πολίτη τούτης της Χώρας, με πόση ΕΥΚΟΛΙΑ κάθε φορά, το «Εθνικό Κέντρο» δείχνει να αποδέχεται τον «θετικό» ρόλο της εκάστοτε Τουρκοκυπριακής ηγεσίας.

Τι λέει ο νεοεκλεγμένος Ακκιντζί, που για πολλοστή φορά ένα τμήμα της «εκσυγχρονιστικής»- παγκοσμιοποιημένης- «αντιεθνικιστικής» (sic!) Αριστεράς έσπευσε να χαιρετίσει ως (ξανά μανά) εν δυνάμει σύμμαχο της: «Στην-ΤΔΒΚ υπάρχει κράτος και μάλιστα ίσο με εκείνο του Νότου», <<δεν δεχόμαστε αυτό που λέει η Ελληνική πλευρά, ότι εγώ είμαι κυρίαρχο κράτος και εσείς είστε οι πολίτες>>.

Όσον αφορά τους Τούρκους έποικους, υπερασπίστηκε «το δικαίωμα των ανθρώπων αυτών που ρίζωσαν, έκαναν οικογένειες και επ’ ουδενί πρέπει να εκδιωχθούν για να γυρίσουν πίσω στην Τουρκία.»

Προέβλεψε την εφαρμογή ενός κανονισμού για το απ’ ευθείας εμπόριο ( σχέδιο των Άγγλων) μέσω του λιμανιού Αμμοχώστου ώστε να ανοίξει ο δρόμος προς την Ε.Ε, όπως είπε: <<οι Τουρκοκύπριοι να στέλνουν τα προϊόντα τους στην Ευρώπη όπως γίνεται με αυτά στο Νότο και ταυτόχρονα να πραγματοποιούνται απ’ ευθείας πτήσεις από το αεροδρόμιο Τύμπου>>.

Καυτηρίασε την στάση που ακολουθεί η Ελληνοκυπριακή πλευρά για ”κυρίαρχο κράτος” στο θέμα του Φυσικού Αερίου.<< Πρέπει να επιδειχθεί ορθολογισμός για το θέμα του πλούτου στο μέλλον. Σε μια ομόσπονδη λύση οι φυσικοί πόροι θα ανήκουν στην εξουσία της ομοσπονδίας και το Φυσικό Αέριο είναι ένας από αυτούς»

Ο Ακκιντζί τέλος, οραματίζεται να ανοίξουν τα Βαρώσια για εγκατάσταση υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών, όμως να υπενθυμίσουμε ότι το ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας το 1984 δεν μιλά για επιστροφή μόνο της περίκλειστης πόλης αλλά ουσιαστικά μιλά για επιστροφή ολόκληρης της πόλης των Βαρωσίων.

-"Πόσο ανεξάρτητη μπορεί να είναι η ηγεσία των κατεχομένων;", αναρωτιέται ο Χρήστος Ιακώβου , και απαντά:
« σε ένα πράγμα συμφωνούν οι Τουρκοκύπριοι πολιτικοί, ότι δηλαδή στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη και η λύση θα πρέπει να βρεθεί στη βάση ένωσης των δύο κρατών. Απλώς οι δύο διαφωνούν με τον Έρογλου ως τις λεπτομέρειες της μορφής της λύσης. Με αυτή τη λογική είναι όλοι τους πλήρως ευθυγραμμισμένοι με την στρατηγική στοχοθεσία της Τουρκίας στο Κυπριακό. Επομένως, η ουσία του ερωτήματος δεν αφορά στην πιθανότητα αλλαγής της τουρκικής στρατηγικής αλλά της τουρκικής τακτικής των τελευταίων ετών στο Κυπριακό.


… Αυτό που η Τουρκία επιδιώκει σήμερα είναι να συνεχίζονται οι συνομιλίες στο Κυπριακό … για να καταγράφει όσον το δυνατόν περισσότερες υποχωρήσεις από την, ούτως ή άλλως, στρατηγικώς χωλή ελληνική πλευρά (π.χ. εκ περιτροπής προεδρία, έποικοι, σταθμισμένη ψήφος, δικαιώματα στο χρήστη για το περουσιακό)….»

Οποιαδήποτε «Συμφωνία» στη Βάση της «Διζωνικής-Δικοινοτικής» (που φαίνεται να κυριαρχεί στην σημερινή Ελληνοκυπριακή ηγεσία), οποιαδήποτε ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ από την ουσία του προβλήματος, ότι το Κυπριακό είναι θέμα ΕΙΣΒΟΛΗΣ και ΚΑΤΟΧΗΣ, άρα η όποια λύση πρέπει να εκκινεί από αυτή την αφετηρία., οφείλει να είναι εξ αρχής απορριπτέα

Όλα τα άλλα, είναι ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΕΣ…

Το Κυπριακό: είναι κατεξοχήν Θέμα ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
e-mail: gpapagian@in.gr