ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΜΑΣ

17 Μαρ 2011

"ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ"
 ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ!

Η έκκληση του κ. Πρωθυπουργού για συναίνεση εν όψει της διάσκεψης των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνει το βάθος του αδιεξόδου όχι μόνο της πολιτικής του αλλά και του ίδιου του «ενοποιητικού» εγχειρήματος.

Το νεοφιλελεύθερο «σύμφωνο σταθερότητας» και οι πολιτικές που εκπορεύτηκαν από αυτό, πέρα από την αδυναμία τους να βάλουν τις χώρες μέλη σε τροχιά σταθερής ανάπτυξης, φάνηκε πως δεν προστάτευσαν ούτε τις χώρες ούτε το κοινό νόμισμα από την κρίση χρέους. Η κρίση αποκάλυψε τα ψέματα περί «ισχυρού νομίσματος» και «ευημερίας» , όπως γελοιοποίησε τους εγχώριους δημαγωγούς που μιλούσαν για «ισχυρή Ελλάδα» και συμμετοχή στον «σκληρό πυρήνα» του ευρώ, όταν παρέδιδαν την οικονομική ανεξαρτησία της χώρας στο ξένο κεφάλαιο και το νεοφιλελεύθερο Διευθυντήριο των Βρυξελλών.

Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να έχει καμία εμπιστοσύνη σε πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα που επανειλημμένα τον πρόδωσαν και τον εξαπάτησαν. Ειδικότερα, ο σημερινός πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μεθόδευσε την παράδοση της ελληνικής οικονομίας στο ΔΝΤ. Ανέδειξε σε (δήθεν) ανάγκη την καταβαράθρωση της μισθωτής εργασίας και το τσάκισμα της μεσαίας τάξης στη χώρα.
Διεκπεραίωσε το ξέπλυμα των ανεξέλεγκτων δανείων από τους διεθνείς τοκογλύφους με την μετατροπή μέσω της δανειακής σύμβασης του περσινού Μαΐου από οφειλές του Ελληνικού Δημοσίου προς τράπεζες σε υποχρεώσεις του έναντι άλλων κρατών της Ευρώπης (απαλλάσσοντας έτσι από τον κίνδυνο τους ξένους τραπεζίτες).

Τώρα τολμά να θέτει ζήτημα υποστήριξής του για να διαπραγματευτεί την «ευρωπαϊκή λύση» στα προβλήματα της χώρας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου κατά την άποψή μας δεν μπορεί να έχει καμία στήριξη, όπως δεν έχει και καμία ανοχή. Δεν είναι, στη συνείδηση μας τουλάχιστον, εκπρόσωπος του Λαού και της χώρας.
Είναι αυτό που επέλεξε και όχι αυτό για το οποίο εξελέγη. Εκπρόσωπος των δανειστών της χώρας. Ό, τι κι κάνει, ό, τι κι αν συμφωνήσει δεν δεσμεύει τον ελληνικό λαό παρά μόνο αν τεθεί υπόψη του για να αποφασίσει ο ίδιος.

Οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση για εκποίηση δημόσιας περιουσίας και είσπραξη 50 δις ευρώ την προσεχή τριετία κι αν ακόμα υλοποιηθούν, σπρώχνουν ακόμα βαθύτερα την χώρα στο αδιέξοδο.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΟΔΔΗΧ το χρέος ήταν στις 31-12-2010 340 δισεκατομμύρια ευρώ και το μέσο επιτόκιό του 4,6 %.
Αν –αντίθετα με όλες τις προβλέψεις- παραμείνει σταθερή η επιβάρυνση απ’ αυτό, οι τόκοι της τριετίας θα είναι 46,2 δις. Οι πάσης φύσεως συμμετοχές του δημοσίου κατά τον Υπουργό των Οικονομικών αξίζουν 8-9 δις.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και η μαζική πώληση των ακινήτων του δημοσίου μαζί και με την εκποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας είναι ανέφικτο να αποφέρουν την διαφορά σε συνθήκες ύφεσης και έλλειψης ρευστότητας.
Απλώς θα απογυμνώσουν την χώρα από τους πόρους και την περιουσία του ελληνικού λαού προς όφελος των δανειστών.
Έναντι αυτού του κόστους τα ανταλλάγματα της επιμήκυνσης και της μείωσης του επιτοκίου κατά μία μονάδα (= εξοικονόμηση μετά το 2013 1,1 δις τον χρόνο -σήμερα λιγότερο) είναι ελάχιστα και αποτελεί προσβολή της νοημοσύνης μας να διαφημίζονται όλα αυτά ως δήθεν επιτυχία.

Οι συζητήσεις στην Ε.Ε. για «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» δεν μπορούν να κρύψουν τον προσχηματικό τους χαρακτήρα. Δεν πρόκειται για την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης έναντι των εξωευρωπαϊκών ανταγωνιστών της, αλλά για ανταγωνιστικότητα μέσα στην Ευρωπαϊκή ‘Ενωση μεταξύ των χωρών της και σε βάρος των λαών της.

Ετοιμάζεται νέα επίθεση εναντίον του βιοτικού επιπέδου και των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Η ενοποίηση της Ευρώπης επιχειρήθηκε από την αρχή , τώρα όμως γίνεται φανερό σε όλους, κάτω από τη σιδερένια φτέρνα του μονοπωλιακού κεφαλαίου, αρχικά του άνθρακα και του χάλυβα κατόπιν όλο και περισσότερο του χρηματιστικού κεφαλαίου.
Παρακάμπτοντας συνεχώς τους δημοκρατικούς θεσμούς των κρατών μελών, χωρίς εκδημοκρατισμό της Ένωσης διαμορφώνεται ένα ολιγαρχικό καθεστώς που όλο και περισσότερο στρέφει την κοινή αγορά εναντίον των λαών της Ευρώπης.

Αυτή η πολιτική και κοινωνική θέσμιση της Ευρώπης επίσης δεν έχει καμιά νομιμότητα. Κάθε μείζονος σημασίας απόφαση της πρέπει να τίθεται υπό την έγκριση των λαών της.
Επομένως κι από αυτήν την άποψη πρέπει οι όποιες αποφάσεις των ηγετών της Ε.Ε. στις 25 του Μάρτη να τεθούν (και) υπό την έγκριση του Ελληνικού λαού.

Ως Έλληνες, ως δημοκράτες, ως σοσιαλιστές προειδοποιούμε ότι ο νεοφιλελεύθερος κατήφορος δεν μπορεί να συνεχιστεί. Σε κάθε περίπτωση δεν εμπιστευόμαστε αυτούς που σε Ελλάδα και Ευρώπη μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση.

Την τελευταία λέξη μπορεί και πρέπει να έχουν οι λαοί της Ευρώπης, κι – όσον αφορά την πατρίδα μας- ό ελληνικός λαός.

Αθήνα 14.03.11

energoisosialistes.blogspot.c

Δεν υπάρχουν σχόλια: