31 Δεκ 2017

Να τα πούμε;


Αρχιμηνιά κι΄αρχιχρονιά κι΄ αρχή καλός μας χρόνος
Και με κουράγιο περισσό που δεν το πιάνει φόβος
Να ξαναπροσπαθήσουμε, όπως συχνά συμβαίνει
-Για το διαλαλήσουμε σ’ Ελλάδα κι ‘Οικουμένη

Σ΄ αυτό το σπίτι που’ ρθατε, πέτρα δεν θα ραγίσει
Είναι το σπίτι το κοινό, η των Ελλήνων κτήση.
Κι΄ είθε το γρηγορότερο:με Ενότητα βεβαίως!
Ν΄ απαλλαγούμε θέλουμε Μνημόνιων και Χρέους.

Να είναι το ’18 μία χρονιά ελπίδας
που ο Κυρίαρχος Λαός «θα στρίψει τας βαλβίδας»..
Κι΄ο κάθε «Άρχων» που τυχόν με «Βάρβαρους» τα βρίσκει
Στον πάγκο ας επιστραφεί, ως υλικό μιας χρήσης

Θα ‘ ναι χρονιά αυτή εδώ που θα στηθούνε κάλπες
Στην πόρτα θα στριμώχνονται της Εξουσίας λάτρες.
Μα πλάι τους ισάξιοι θα πρέπει να σταθούμε
Μια λύση διαφορετική ζητάμε, απαιτούμε!

Αρχιμηνιά κι΄αρχιχρονιά για τούτη που αρχίζει
για μια Πατρίδα Λεύτερη, το δρόμο ας φωτίζει.
Με τον Λαό Κυρίαρχο, αυτός ν΄ αποφασίζει
Και στην «Πρωτοβουλία» μας : Χρόνια πολλά να ζήσει!


ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος της «Πρωτοβουλίας 14ης Μάη»

21 Δεκ 2017

«ΓΙΑ ΤΟ ΕΦ’ ΑΠΑΞ ΒΟΗΘΗΜΑ 400 ΕΥΡΩ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΝΕΟΥΣ»



«ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 14Ης ΜΑΗ»
(ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ 
ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ – ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ)


Αθήνα, 21 Δεκεμβρίου 2017



Μετά το «Κοινωνικό Μέρισμα», εξαγγέλθηκε και «Έκτακτο Επίδομα Νεανικής Αλληλεγγύης». Το πρώτο, προϋπολογισμού 700 εκατομμυρίων από τον Πρωθυπουργό, το δεύτερο, ύψους 20 εκατομμυρίων από την Υπουργό Εργασίας. Πράγματι, η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου εξήγγειλε την χορήγηση μέσα στις γιορτές, εφάπαξ επιδόματος «αλληλεγγύης» 400 ευρώ σε κάθε νέο άνεργο που είναι γραμμένος στα μητρώα του ΟΑΕΔ και δεν λαμβάνει επίδομα ανεργίας.

H κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που καταργεί με βάση μνημονιακή δέσμευση το θεσμοθετημένο ειδικό επίδομα ανεργίας των νέων που τους χορηγούνταν για ένα πεντάμηνο, τους δελεάζει, σαν «καθρεφτάκι σε ιθαγενείς», με ένα εφάπαξ φιλοδώρημα.

Η κυβέρνηση, αντί να διασφαλίζει στους νέους και νέες αξιοπρεπή εργασία, τους εθίζει να αναμένουν ή να διεκδικούν ένα «φιλοδώρημα». Απέναντι στην λογική της Δημιουργίας, αντιπροτείνουν και εδώ μια αμφιλεγόμενη «ισότητα προς τα κάτω», έναν δήθεν «εξισωτισμό», χωρίς στην ουσία κανένα κατοχυρωμένο δικαίωμα. Την στιγμή που ήδη 500.000 νέες και νέοι έχουν ήδη φύγει από τη χώρα μας προκειμένου να βρουν εργασία στο εξωτερικό.

Προκύπτει λοιπόν μια αναδιανομή που γίνεται ΕΚΤΑΚΤΑ και πανηγυριώτικα, μέσω της –βαριάς για όλους – φορολογίας, η οποία διατηρείται ΜΟΝΙΜΑ.

Το «Κοινωνικό Μέρισμα» χτες, το «Επίδομα Αλληλεγγύης νέων» σήμερα, καθίστανται φιλοδωρήματα, έξω από μια φιλοσοφία «Κοινωνικού Κράτους». Μια λογική έξω από την πρωταρχική ανάγκη της ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ της χώρας, ενός Αναπτυξιακού μοντέλου που να «παράγει προϊόν», που να κρατά τις νέες και τους νέους στην Πατρίδα.

«Πρωτοβουλία 14ης Μάη»

19 Δεκ 2017

ΔΗΛΩΣΗ της "ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗΣ":

Αποτέλεσμα εικόνας για ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣη

Προς τον υπουργό παιδείας Κ.ον Γαβρόγλου:

τις προάλλες, λειτουργώντας ως ΛΑΓΟΣ του κ.Τσίπρα, σε συνέντευξή σας αφήσατε να εννοηθεί ότι συμφωνείτε με την εκλογή μουφτήδων στην Ελληνική Δυτική Θράκη. Κάνατε και μιά ανιστόρητη παραλληλία, μεταξύ αυτής της εκλογής και της αντίστοιχης από το "Ρωμαίϊκο στοιχείο" για τον ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ!

Ακούστε λοιπόν: προσπαθεί χρόνια τώρα η Τουρκία να βρεί επιχειρήματα προκειμένου να συσχετίσει και να καταστήσει ισοδύναμο το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τους μουφτήδες στη Θράκη. Μην της δίνεται κι΄εσείς "επιχειρήματα". Οι μουφτήδες είναι τοπικοί θρησκευτικοί ηγέτες της μουσουλμανικής μειονότητας. Διορίζονται από την Πολιτεία, επειδή αυτό ήταν το καθεστώς και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, από την οποία τους κληρονόμησε το ελληνικό κράτος. Άλλωστε αυτό ισχύει σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο.

Αντιθέτως, το Πατριαρχείο είναι ένας μακραίωνος διεθνής θεσμός, ο οποίος υπερβαίνει το πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το Πατρειαρχείο απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες και ελληνόφωνους σε όλο τα μέρη της Γης- αλλά και σε αραβόφωνους και άλλους.Συν τοις άλλοις,ενδιαφέρει την Ουάσιγκτον (και συνολικά τη Δύση), η οποία δεν επιθυμεί τα πρωτεία στον κόσμο της Ορθοδοξίας να περάσουν στο Πατριαρχείο της Μόσχας


Ο οικουμενικός χαρακτήρας του Πατριαρχείου είναι αναγνωρισμένος από πολλές πλευρές και για πολλούς λόγους. Προσοχή λοιπόν στις δηλώσεις κια στις υποσχέσεις προς των σουλτάνο-κουμπάρο.

18 Δεκ 2017

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ (από το ΠΑΡΟΝ της 17/12)


Aλυσσιδωτές είναι οι αντιδράσεις που ακολούθησαν  την ανακοίνωση.
    Ο κουμπάρος Ερντογάν άρπαξε την ευκαιρία και κάλεσε στην Κωνσταντινούπολη σε σύνοδο τις 57 χώρες του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC), της οποίας αυτή την περίοδο προεδρεύει Ενδεικτική της θέλησης του να επιβληθεί ως ο νέος ηγέτης του παλαιστινιακού ζητήματος.
Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Ερντογάν, όπως σημειώνει η
Figaro, η Διάσκεψη αποσκοπεί να συντονίσει τη δράση των μουσουλμανικών χωρών ενάντια στην απόφαση του Αμερικανού Πρόεδρου να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του ισραηλινού κράτους.
 Από την μεριά του ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου δήλωσε ότι δεν του «προκάλεσε έκπληξη» η ανακοίνωση των ηγετών των μουσουλμανικών χωρών που κάλεσαν τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα ενός παλαιστινιακού κράτους, έπειτα από την έκτακτη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC).
 Εδώ «Να διευκρινίσουμε ότι η  Ιερουσαλήμ είναι «Ιερή Πόλη» και για τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες: Τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.
Για τους Εβραίους: Ο  Σολομώντας έχτισε τον μεγαλοπρεπή ιουδαϊκό ναό που καταστράφηκε λίγους αιώνες αργότερα από τους Βαβυλώνιους. Σήμερα σώζεται μόνο ένα τμήμα του τείχους από την περίοδο του Δεύτερου Ναού, το γνωστό «Τείχος των Δακρύων» ή «Δυτικό Τείχος» που είναι και ο ιερότερος τόπος λατρείας των Εβραίων.
 Για τους μουσουλμάνους: Στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ βρίσκεται το τρίτο ιερότερο προσκύνηματικό μνημείο για  το Ισλάμ-μετά τη Μέκκα και τη Μεδίνα- το τέμενος Αλ – Ακσά. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Μωάμεθ μεταφέρθηκε από το Μασγίντ αλ-Χαράμ της Μέκκας στο αλ-Άκσά κατά τη διάρκεια του Νυχτερινού Περίπλου. Στην ισλαμική παράδοση  ο Μωάμεθ προσευχόταν προς αυτό το σημείο μέχρι τον 17ο μήνα μετά την Eγίρα, όταν ο Θεός τον έστρεψε προς την Καάμπα. 
Για τους χριστιανούς:Στην Ιερουσαλήμ βρίσκεται ο Ναός του Παναγίου Τάφου, κορυφαίος χώρος προσκυνήματος για τους Χριστιανούς αφού εκεί πιστεύεται πως εναπόθεσαν τη σορό του Ιησού Χριστού μετά τη Σταύρωση αλλά και άλλοι ιεροί τόπο για την χριστιανοσύνη όπως ο Κήπος της Γεσθημανής και το όρος των Ελαιών.
Το 1947 , με την αποχώρηση των Αγγλο-Γάλλων αποικιοκρατών από την Μέση Ανατολή, για την υπό βρετανική κατοχή Παλαιστίνη ο ΟΗΕ αποφάσισε  τον διαχωρισμό της σε δύο διαφορετικά κράτη: Παλαιστινιακό και Ισραηλιτικό.
 Το ίδιο συνέβει και με την πόλη της Ιερουσαλήμ το καθεστώς της οποίας διέπεται από αυτή την απόφαση του ΟΗΕ του  1947. Το νεοσύστατο κράτους του Ισραήλ με πόλεμο κέρδισε τον έλεγχο της Δυτικής Ιερουσαλήμ όπου ζούσε και το μεγαλύτερο μέρος του εβραϊκού πληθυσμού. Η  Ιορδανία πήρε τον έλεγχο ανατολικής πλευράς, όπου κυριαρχεί το αραβικό στοιχείο και βρίσκονται τα πιο ιερά προσκυνηματικά μνημεία. Κατά τον επόμενο πόλεμο, αυτό των «Έξι Ημερών» το 1967 το Ισραήλ κατέλαβε την ανατολική Ιερουσαλήμ και ουσιαστικά προσάρτησε μονομερώς αυτά τα τμήματα της πόλης για να σχηματίσει έναν δήμο υπό το Ισραήλ. Την ανατροπή αυτή ΔΕΝ αναγνωρίζει η διεθνής Κοινότητα.» (από ανακοίνωση της «Πρωτοβουλίας 14ης Μάη»)
 Η απόφαση του πρόεδρου των ΗΠΑ Τράμπ αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και η μεταφορά εκεί της αμερικάνικης πρεσβείας,  δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στην Μέση Ανατολή. Η συνταύτιση του με το Εβραϊκό κράτος συσπειρώνει εναντίον του τους μουσουλμάνους όλων των αποχρώσεων, εξοργίζει τους Άραβες, δυναμιτίζει περαιτέρω τις εύθραυστες ισορροπίες στην Μέση Ανατολή. Εξωθεί τους Παλαιστίνιους να κηρύξουν τρίτη «Ιντιφάντα».Στα ήδη ανοιχτά μέτωπα σε αυτόν τον μικρής έκτασης γεωγραφικό χώρο: επιχείρηση διάλυσης της Συρίας , Ισλαμικό χαλιφάτο (ISIS)  σε Συρία και Ιράκ, Κουρδικό, Tουρκικός Αναθεωρητισμός, έρχεται αν προστεθεί μία ανιστόρητη ενέργεια που αδικεί για πολλοστή φορά πρωτίστως τον Παλαιστινιακό Λαό.
Η ειρήνη και η συνύπαρξη των Λαών στην Μέση Ανατολή υπηρετούνται με άλλο τρόπο, όχι με ιμπεριαλιστικές πρακτικές και ανιστόρητες αποφάσεις.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

e-mail: g.papagian3@yahoo.gr

12 Δεκ 2017

Η απόφαση του πρόεδρου των ΗΠΑ Τράμπ αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στην Μέση Ανατολή



Κατ΄αρχήν να διευκρινήσουμε ότι η Ιερουσαλήμ είναι «Ιερή Πόλη» και για τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες: Τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.
Για τους Εβραίους: Ο Σολομώντας έχτισε τον μεγαλοπρεπή ιουδαϊκό ναό που καταστράφηκε λίγους αιώνες αργότερα από τους Βαβυλώνιους. Σήμερα σώζεται μόνο ένα τμήμα του τείχους από την περίοδο του Δεύτερου Ναού, το γνωστό «Τείχος των Δακρύων» ή «Δυτικό Τείχος» που είναι και ο ιερότερος τόπος λατρείας των Εβραίων.

Για τους μουσουλμάνους: Στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ βρίσκεται το τρίτο ιερότερο προσκύνηματικό μνημείο για το Ισλάμ - μετά τη Μέκκα και τη Μεδίνα - το τέμενος Αλ – Ακσά. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Μωάμεθ μεταφέρθηκε από το Μασγίντ αλ-Χαράμ της Μέκκας στο αλ-Άκσά κατά τη διάρκεια του Νυχτερινού Περίπλου. Στην ισλαμική παράδοση ο Μωάμεθ προσευχόταν προς αυτό το σημείο μέχρι τον 17ο μήνα μετά την Eγίρα, όταν ο Θεός τον έστρεψε προς την Καάμπα.

Για τους χριστιανούς:
Στην Ιερουσαλήμ βρίσκεται ο Ναός του Παναγίου Τάφου, κορυφαίος χώρος προσκυνήματος για τους Χριστιανούς αφού εκεί πιστεύεται πως εναπόθεσαν τη σορό του Ιησού Χριστού μετά τη Σταύρωση αλλά και άλλοι ιεροί τόπο για την χριστιανοσύνη όπως ο Κήπος της Γεσθημανής και το όρος των Ελαιών.

Το 1947 , με την αποχώρηση των Αγγλο-Γάλλων αποικιοκρατών από την Μέση Ανατολή, για την υπό βρετανική κατοχή Παλαιστίνη ο ΟΗΕ αποφάσισε τον διαχωρισμό της σε δύο διαφορετικά κράτη: Παλαιστινιακό και Ισραηλιτικό.

Το ίδιο συνέβει και με την πόλη της Ιερουσαλήμ το καθεστώς της οποίας διέπεται από αυτή την απόφαση του ΟΗΕ του 1947. Το νεοσύστατο κράτους του Ισραήλ με πόλεμο κέρδισε τον έλεγχο της Δυτικής Ιερουσαλήμ όπου ζούσε και το μεγαλύτερο μέρος του εβραϊκού πληθυσμού. Η Ιορδανία πήρε τον έλεγχο ανατολικής πλευράς, όπου κυριαρχεί το αραβικό στοιχείο και βρίσκονται τα πιο ιερά προσκυνηματικά μνημεία. Κατά τον επόμενο πόλεμο, αυτό των «Έξι Ημερών» το 1967 το Ισραήλ κατέλαβε την ανατολική Ιερουσαλήμ και ουσιαστικά προσάρτησε μονομερώς αυτά τα τμήματα της πόλης για να σχηματίσει έναν δήμο υπό το Ισραήλ. Την ανατροπή αυτή ΔΕΝ αναγνωρίζει η διεθνής Κοινότητα.

Η Ιερουσαλήμ είναι μήλον της έριδος στην αραβο-ισραηλινή διαμάχη: Οι Παλαιστίνιοι θέλουν , προφανώς και δικαίως, η ανατολική Ιερουσαλήμ να είναι η πρωτεύουσα του κράτους τους και να χτίσουν στην περιοχή Αμπού Ντις το κοινοβούλιο τους. Από την άλλη, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου επιμένει μέχρι σήμερα πως η Ιερουσαλήμ είναι «η αιώνια και αδιαίρετη πρωτεύουσα» των Ισραηλινών.

Η απόφαση του πρόεδρου των ΗΠΑ Τράμπ αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και η μεταφορά εκεί της αμερικάνικης πρεσβείας, δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στην Μέση Ανατολή. Η συνταύτιση του με το Εβραϊκό κράτος συσπειρώνει εναντίον του τους μουσουλμάνους όλων των αποχρώσεων, εξοργίζει τους Άραβες,δυναμιτίζει περαιτέρω τις εύθραυστες ισορροπίες στην Μέση Ανατολή. Στα ήδη ανοιχτά μέτωπα σε αυτόν τον μικρής έκτασης γεωγραφικό χώρο: επιχείρηση διάλυσης της Συρίας , Ισλαμικό χαλιφάτο (ISIS) σε Συρία και Ιράκ, Κουρδικό, Tουρκικός Αναθεωρητισμός, έρχεται αν προστεθεί μία ανιστόρητη ενέργεια που αδικεί για πολλοστή φορά πρωτίστως τον Παλαιστινιακό Λαό.

Η ειρήνη και η συνύπαρξη των Λαών στην Μέση Ανατολή υπηρετούνται με άλλο τρόπο, όχι με ιμπεριαλιστικές πρακτικές και ανιστόρητες αποφάσεις.


11.12.17 «Πρωτοβουλία 14ης Μάη»

3 Δεκ 2017

Είτε ως «Κένυα», είτε ως «Τζαμάϊκα», η επόμενη Γερμανική κυβέρνηση μας χρωστάει το ίδιο


Άρθρο του μέλους της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Γιώργου Παπαγιαννόπουλου στην HuffingtonPost

«Δεν πρόκειται για ένα αίτημα που διατυπώνεται για πρώτη φορά. Αντιθέτως έχει διατυπωθεί εδώ και χρόνια, το αργότερο από τη Συνθήκη 2+4 από διάφορες ελληνικές κυβερνήσεις.» υπενθύμιζε στην “Deutsche Welle” ο γερμανός δημοσιογράφος και ειδήμων σε ελληνικά ζητήματα Έμπερχαρντ Ρόντχολτς.

«Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Όταν η μια πλευρά λέει συνεχώς ότι δεν μιλάμε γι΄ αυτό, αυτό δεν σημαίνει ότι το θέμα θεωρείται λήξαν. Θα ήταν προτιμότερο να έχει διαπραγματευτεί η γερμανική πλευρά με την ελληνική, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, παρά να υποστηρίζει συνεχώς ότι το θέμα θεωρείται λήξαν λόγω παρέλευσης χρόνου. Αυτό δεν ισχύει νομικά. Το θέμα θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο της πολιτικής σκακιέρας και όχι των δικαστηρίων, όπου βρισκόταν επί χρόνια, αν όχι δεκαετίες...» (σημείωνα σε άρθρο μου στο «Παρόν» στις 23.03.15).

Υπενθυμίζω τηλεγραφικά τις οφειλές και αποζημιώσεις που μας οφείλονται από το πέρας του Β’ Παγκοσμίου πολέμου: «…Για τους λόγους αυτούς η ελληνική κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να ζητήσει από τη γερμανική: 1) Την καταβολή της αποζημίωσης που μας επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (7.100 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, αγοραστικής αξίας 1958) με τους τόκους. 2) Την εξόφληση του κατοχικού δανείου (3.500 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, με τους τόκους). 3) Την καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα της θηριωδίας των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής. 4) Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών, που Γερμανοί αξιωματικοί αφαίρεσαν από τα μουσεία μας και τους αρχαιολογικούς μας χώρους. Οι αναβολές που εξασφάλισε η Γερμανία για την εξόφληση των πολεμικών χρεών της που έληξαν το 1995», έγραφε σε επιστολή του το 2010, προς την τότε ελληνική κυβέρνηση, το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Θα αναφερθώ σε ένα μόνο θέμα από τα εκκρεμή, αυτό του κατοχικού δανείου. Την εποχή της κατοχής, η Ελλάδα είχε μετασχηματιστεί σε ένα πρώτης τάξεως πεδίο οικονομικού «πειράματος» που λειτουργούσε αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Άξονα, με βαρύτατο κόστος για τον ελληνικό πληθυσμό. Κατά την διάρκεια μιας έκτακτης ιταλογερμανικής Δημοσιονομικής Συνδιάσκεψης εμπειρογνωμόνων στη Ρώμη το 1942, ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα Ντ′ Αγκοστίνι πρότεινε τη λύση του επίσημου αναγκαστικού δανείου.

Δηλαδή οι Ιταλοί και οι Γερμανοί αποφάσισαν μονομερώς να λαμβάνουν υπό τη μορφή δανείου πρόσθετα ποσά, πέρα από τις υπέρογκες δαπάνες κατοχής, για τις ανάγκες των πολεμικών τους μετώπων στη Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια, τη Σοβιετική Ένωση. Η σχετική συμφωνία υπεγράφη στις 14/3/1942 από τους πληρεξούσιους της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα, Άλτενμπουργκ και Γκίτζι. Η Ελλάδα βέβαια δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα. Ενημερώθηκε για το γεγονός λίγες μέρες μετά με ρηματική διακοίνωση.

Η δανειακή σύμβαση αποτελούσε μια συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας που επιβαλλόταν στην Ελλάδα. Στη συνέχεια η Γερμανία και η Ιταλία υπέγραψαν σύμβαση με την Ελλάδα και το δάνειο από αναγκαστικό έγινε συμβατικό. Σύμφωνα με ό,τι κατά καιρούς έχει υποστηριχθεί από γερμανικής πλευράς, η Ελλάδα, δήθεν, «έχει αποζημιωθεί», ή, δήθεν, κάποια «ελληνική κυβέρνηση έχει παραιτηθεί» (χωρίς να λέγεται ποια), ή «το θέμα έχει οριστικά κλείσει» ή, τάχα, «οι ελληνικές αξιώσεις έχουν απωλέσει τη νομιμοποιητική τους βάση».

Όπως όμως με συνέπεια και σθένος υποστηρίζει το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης: α) καμία κυβέρνηση δεν έχει παραιτηθεί των ελληνικών αξιώσεων αλλά αντίθετα το ζήτημα έχει τεθεί επισήμως περισσότερες από 15 φορές, β)οι γερμανικές οφειλές στο σύνολό τους έχουν ισχυρή ηθική και ιστορική βάση, πλήρη νομική θεμελίωση και δεν υπόκεινται σε παραγραφή και γ) ο αγώνας διεκδίκησής τους κρατά πάνω από 70 χρόνια και έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις την τελευταία εικοσαετία, μετά την επανένωση της Γερμανίας.

Επισημαίνω ότι συνέπεια των πολλαπλών μεθοδεύσεων αρπαγής του πλούτου του ελληνικού λαού (εκτύπωση και κυκλοφορία κατοχικών μάρκων που δεν είχαν καμία αξία, δήμευση μετοχών ελληνικών επιχειρήσεων, επίταξη και ληστεία τροφίμων, πολύτιμων μετάλλων και άλλων υλικών, λήψη του κατοχικού δανείου, κλήρινγκ κ.α.), ήταν η πλήρης ανατροπή της λειτουργίας της ελληνικής οικονομίας και ο πληθωρισμός που έλαβε δραματικές διαστάσεις, η διάλυση του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού και ο φοβερός λιμός που εξόντωσε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.

Σήμερα, 73 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, οφείλουμε να συνεχίσουμε τον δρόμο της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών. Την απόδοση του οφειλόμενου χρέους, ηθικού και ιστορικού, που, σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και το Πόρισμα της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Διεκδίκησης υπερβαίνει τα 278 δις ευρώ.

Είτε ως «Κένυα», είτε ως «Τζαμάϊκα», με οποιαδήποτε μορφή κι αν προκύψει η επόμενη κυβέρνηση, η Γερμανία εξακολουθεί να μας χρωστάει κι όποια μεθόδευση κι αν επιλέξει δεν θα μπορέσει ποτέ να απαλλαγεί απ’ αυτή την οφειλή της.


Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

24 Νοε 2017


Tα Public, «η ελληνική εταιρία που έφερε στην Ελλάδα το Black Friday, προτείνουν τα πιο έξυπνα tips αγορών για να βγεις κερδισμένος!», διαβάζω σε ολοσέλιδη διαφήμιση σε κυριακάτικη εφημερίδα.
 Σε άψογον ελληνο - αγγλική ( ή, ελληνο - αμερικανική ) γλώσσα. 
Μια αμερικανιά ολκής, που έκανε πέρσι την επίσημη εμφάνισή της και στην Ελλάδα (Η ελληνική αλυσίδα καταστημάτων Public και το εμπορικό κέντρο Mc ArthurGlen στα Σπάτα διεκδικούν την περσινή πρωτιά). 
Φέτος, στο κάλεσμα της γνωστής αλυσίδας φαίνεται να εισακούστηκε από μεγάλη μερίδα καταστημάτων, και αν κρίνω από τις διαφημίσεις τους για την συμμετοχή τους, το φαινόμενο θα λάβει κάποιες διαστάσεις. Πόσο μαζικές δεν ξέρω, λόγω της Μνημονιακής ιδιατερότητας της χώρας, λόγω της μερικής απασχόλησης και της ανεργίας που μαστίζει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Άσε που μέχρι σήμερα δεν θα έχει μοιραστεί το «κοινωνικό μέρισμα» που και φέτος έταξε η φιλολαϊκή μας κυβέρνηση. Τούτο ίσως σταθεί εμπόδιο σε μια μαζική φρενίτιδα κατανάλωσης - εν πολλοίς περιττών πιθανότατα- καταναλωτικών αγαθών. Εκ μέρους του καταναλωτικού κοινού, ίσως ενταχθεί σε μια αγοραστική περίοδο που θα λειτουργήσει ως προάγγελος των Χριστουγεννιάτικων αγορών. 
Από την άλλη, η κατανάλωση είναι ίδιον της κοινωνίας μας, του κοινωνικού μοντέλου που κυριαρχεί παγκόσμια. Όσο και να την ξορκίζεις, αυτή με πείσμα αντιστέκεται, κυριαρχεί εντέλει.

Black Friday: Μια ακόμη αμερικανιά πλασάρεται διεθνώς, μια ακόμη καταναλωτική συνήθεια προστίθεται στην φαρέτρα της Παγκοσμιοποίησης, στην μετατροπή των Λαών και Εθνών σ ένα παγκοσμιοποιημένο καταναλωτικό χυλό - προσοχή: αφορά τις χώρες του Πρώτου κι Δεύτερου κόσμου, (και όχι για όλο τον πληθυσμό). Διότι ο λεγόμενος Τρίτος, απέξω, παρατηρεί, απορεί ή θαυμάζει…

Περί τίνος πρόκειται; O διεθνώς διαδεδομένος θεσμός, πρωτίστως στις ΗΠΑ αλλά και στις μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές, επιτρέπει στους καταναλωτές την τελευταία Παρασκευή του Νοεμβρίου κάθε χρονιάς να πραγματοποιούν αγορές προϊόντων με πολύ μεγάλες εκπτώσεις και προσφορές.

Ο όρος Black Friday έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του 1960 και σηματοδοτεί την αρχή της Χριστουγεννιάτικης περιόδου αγορών στις ΗΠΑ. Ακολουθεί την «Thanksgiving day» (Ημέρα των Ευχαριστιών) στις ΗΠΑ που γίνεται την τελευταία Τρίτη του Νοεμβρίου, ενώ η Black Friday λαμβάνει χώρα την τελευταία Παρασκευή του μήνα. Στις ΗΠΑ πρωτοεμφανίστηκε το μακρινό 1952, όταν θεωρήθηκε προάγγελος των Χριστουγεννιάτικων αγορών.

Είναι συχνό φαινόμενο αυτή την μέρα να συγκεντρώνονται εκατοντάδες άνθρωποι από τα χαράματα έξω από πολυκαταστήματα, περιμένοντας να ανοίξουν οι πόρτες, και να προσπαθούν να μπουν όσο γίνεται νωρίτερα, για να προλάβουν τις προσφορές και τις εκπτώσεις.

Ο θεσμός τα τελευταία χρόνια έχει εξαπλωθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων σε Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Δανία, Ιταλία, Ισπανία, Αυστρία, Φινλανδία, Πολωνία και κάθε χρονιά συμμετέχουν όλο και περισσότεροι λιανέμποροι. Μια βόλτα στο διαδίκτυο με οδήγησε και σε χώρες όπως η Ρουμανία.

Όλα τούτα δεν έχουν σχέση με καμία εναντίωση στην λειτουργία των καταστημάτων και των εμπορικών αλυσίδων, να εξηγούμεθα. Εντοπίζει σε ένα καίριο κατ΄εμέ σημείο: στην μετατροπή με γοργούς ρυθμούς όλων όσων μας συγκροτούν - ή, μας συγκροτούσαν- ως (ελληνική) κοινωνία σε κάτι άλλο, αναδεικνύει πιθανά την ευκολία με την οποία η διεθνής κυρίαρχη, καταναλωτική πρακτική (και Παγκοσμιοποιητική ιδεολογία) σαρώνει στο διάβα της συνήθειες και πρακτικές δεκαετιών. 
Η Ελλάδα/οι Έλληνες, χάνει/ χάνουμε (τις) μικρές καθημερινές μάχες. Ανεπαίσθητα, καθημερινά διολισθαίνουμε σε όλο και ποιο περιορισμένα πεδία. Δεν είναι μόνο η μεγάλη εικόνα, είναι και οι πολλές μικρές.
Black Friday και στην Ελλάδα λοιπόν, ή, ροκάδικα: Black is black…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

19 Νοε 2017

Του Έρωτα και του Θανάτου - Της Συμμετοχής και του Αγώνα


1. Ξεκινώ από το αυτονόητο (για μένα): η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973 ήταν η αρχή του τέλους της επτάχρονης Δικτατορίας 1967- 1974. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου στην Αθήνα (θυμίζω ότι υπήρξαν παράλληλες καταλήψεις σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα) αποτέλεσε Απόφαση του Φοιτητικού Κινήματος, έξω από τις κομματικές ντιρεκτίβες. Η «Παραδοσιακή Αριστερά» δεν ήθελε τέτοιες εμπλοκές, η μία μεν πλευρά της, η λεγόμενη Ανανεωτική, λοξοκοίταζε προς την εξαγγελθείσα «Φιλελευθεροποίηση» του Μαρκεζίνη, η δε φιλοσοβιετική αποσκοπούσε στον αποκλειστικό έλεγχο σε ό,τι κινούνταν.

Εξ ου και το περιβόητο άρθρο στο περιοδικό «Πανσπουδαστική» αριθμός 8 του Νοεμβρίου 1973, όπου χαρακτήριζε τους καταληψίες ως προβοκάτορες...! Η βίαια καταστολή της εξέγερσης από την δικτατορία έφτιαξε τον σύγχρονο «Μύθο», τον μύθο της γενιάς μου: το «Πολυτεχνείο».
Θα ακολουθήσει η εγκατάλειψη της Μαρκεζίνιας «Φιλελευθεροποίησης», σκλήρυνση του καθεστώτος με την αντικατάσταση του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη, για να φτάσουμε στον τραγικό Ιούλη του 1974, όπου έχουμε δύο, αντιφατικά και αντίθετα σε αισθήματα, γεγονότα: την πτώση της Δικτατορίας, την επιστροφή Καραμανλή και την αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας αφενός, το τραγικό πραξικόπημα στην Κύπρο και την επακόλουθη τουρκική εισβολή στην Μεγαλόνησο και την κατοχή έκτοτε του 37% του εδάφους -έως σήμερα- της Κυπριακής Δημοκρατίας αφετέρου.

►2. Ήταν το Πολυτεχνείο (απλά) μια φοιτητική διαμαρτυρία ή κάτι διαφορετικό; Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου, με κορύφωση την 17η Νοέμβρη 1973, είναι η ύψιστη στάση αντίστασης ενάντια σε ένα ξενόδουλο δικτατορικό καθεστώς. Συναντήθηκε το Φοιτητικό Κίνημα με τον Λαϊκό παράγοντα, ήταν η αρχή του τέλους της Δικτατορίας, επέβαλε την απελευθερωτική του διάσταση... Μέχρι στιγμής ο «Μύθος»δεν «ξεπεράστηκε» από τις επόμενες γενιές, παρότι βροντοφώναζαν και καλούσαν στις επετειακές διαδηλώσεις για «της γενιάς τους τα Πολυτεχνεία», μπερδεύοντας τις ιστορικές συνθήκες.

►3. Το «Πολυτεχνείο» εργαλειοποιήθηκε, χρησιμοποιήθηκε από τους επώνυμους, ή, από αυτούς που μέσω αυτού έγιναν επώνυμοι, για να κτίσουν πολιτικές καριέρες. Τούτο δεν αμαυρώνει την Εξέγερση, δεν κατατάσσει όλους τους συμμετέχοντες στην ίδια κατηγορία. Πράγματι, η γενιά του Πολυτεχνείου δεν είναι οι αρκετοί επώνυμοι που εξαργύρωσαν (παρότι είναι και αυτοί). Είναι εκείνοι -οι πολλοί- που έβαλαν την σφραγίδα τους σε μια κορυφαία στιγμή της σύγχρονης πολιτικής Ιστορίας.

►4. Αν υπάρχει ένα νήμα που συνδέει εκείνο το, κάπως μακρινό ήδη, χτες με το σήμερα είναι ότι: ο Αγώνας για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική προκοπή και δημοκρατία στην χώρα μας, παραμένει επίκαιρος....

5. Προφανώς, για την επικρατούσα κατάσταση κατά την περίοδο της επτάχρονης Δικτατορίας, πριν τον Νοέμβρη 1973, ισχύουν απόλυτα τα λόγια του ποιητή:

«Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία -μεσούντος κάποιου Ιουλίου-
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».

Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.

Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο» 

(Μανώλης Αναγνωστάκης, «Φοβάμαι»)

του Γ. Παπαγιαννόπουλου
http://www.huffingtonpost.gr

11 Νοε 2017

Διαδικασίες στην «Κεντροαριστερά» : Συμμετοχή και εγρήγορση των Ελλήνων Πολιτών



Παραίτηση, ιδιώτευση, απογοήτευση κυριαρχεί από άκρου εις άκρον στην Χώρα. Ένα πνιγηρό κλίμα επικρατεί σε όλη την Δημόσια σφαίρα, μια επιδερμική αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων που εκκρεμούν στην Ελλάδα. Και είναι πάμπολλα. Μια κοινωνία σε διαρκή κρίση, ένας κοινωνικός ιστός που κάθε μέρα διαλύεται όλο και περισσότερο.

Γίναμε πάλι διάσημοι διεθνώς με την λέξη «κωλοτούμπα», δείγμα του πολιτιστικού προϊόντος που παράγει πλέον η Χώρα. Η κοροϊδία συνεχίζεται, εκφωνείτε από τα ποιο επίσημα χείλη:, «Ήρθε η ανάπτυξη, την καλωσορίσουμε! Καλώς ήρθε η ανάπτυξη!» (δια στόματος πρωθυπουργού) … 

Μέσα σ΄αυτήν την πραγματικότητα, έχουμε σήμερα τον πρώτο γύρο εκλογής για τον/την Επικεφαλής της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς».Ξεκινώ επισημαίνοντας ότι είναι κατ΄αρχήν θετική η «ανοιχτή διαδικασία εκλογής» του νέου αρχηγού/ πρόέδρου κλπ. ,στο υπό διαμόρφωσιν κόμμα της «Κεντροαριστεράς»/σοσιαλδημοκρατίας/ Κέντρου κλπ. 

Πράγματι, η διαδικασία φαντάζει Δημοκρατική, δικαίωμα ψήφου έχουν όχι μόνο τα μέλη των κομμάτων και κινήσεων που βρίσκονται από κοινού σε αυτό το εγχείρημα , αλλά και φίλοι άρα δυνητικά ο οποιοσδήποτε έλληνας πολίτης ενδιαφέρεται. Και πράγμα επίσης σημαντικό, δύνανται να συμμετέχουν και οι έλληνες εξωτερικού, «λεπτομέρεια» χρήσιμη για την μελλοντική προσπάθεια θέσπισης της δυνατότητας τους να ψηφίζουν από το εξωτερικό στις ελληνικές εκλογές όλων των βαθμίδων.

ΑΛΛΑ. δεν είναι τόσο ρόδινα στο «Βασίλειο της Δανιμαρκίας». Διότι το δικαίωμα Συμμετοχής αρχίζει και τελειώνει εδώ. Ενώ οι δημοκρατικές διαδικασίες, η Συμμετοχή των πολιτών και της βάσης (είναι καλό να) επιδιώκεται, αυτή παραμένει το μοναδικό θετικό στοιχείο.. 

Διότι κατά τα άλλα, δεν έχουν λυθεί τα βασικά:

  1.  Επί ποίου (ανύπαρκτου αυτή την στιγμή) πολιτικού σχηματισμού θα αρχηγεύσει/ προεδρεύσει ο «νικητής»; Θα δεχτούν οι ηττημένοι – ειδικά οι «μεγαλόσχημοι»- το αποτέλεσμα;
  2.  Πως διασφαλίζεται η δράση ή, η μη- δράση των γνωστών μηχανισμών, και αναφέρομαι στον μοναδικό με κάποιες δυνατότητες, μηχανισμό του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ;;
  3. Ποια είναι η ιδεολογική ΑΦΕΤΗΡΙΑ του εγχειρήματος όταν καθημερινά διαπιστώνουμε μια ανιστόρητη επιμειξία Σοσιαλδημοκρατίας και Φιλελευθερισμού, δύο ρευμάτων που δεν έχουν και ιδιαίτερη συγγένεια… Βέβαια, στην σημερινή Μνημονιακή Ελλάδα και τα δύο ρεύματα είναι ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ καλυπτόμενα από τον μανδύα του «Φιλο-ευρωπαϊσμού»…
  4. H «Κεντροαριστερά», όρος φορτισμένος προδικτατορικά, ήταν Χώρος που πρέσβευε την Εθνική Ανεξαρτησία, την Λαϊκή Κυριαρχία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Κατά την διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας 1967- 1974 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΘΗΚΕ, μετακινήθηκε «πιο αριστερά» στον άξονα των πολιτικών δυνάμεων, γέννησε το ΠΑΚ (και την «Δημοκρατική Άμυνα») και με την πτώση της δικτατορίας, στην Μεταπολίτευση, γέννησε και όρθωσε το ΠΑΣΟΚ της Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη. Πώς τοποθετούνται οι εννέα υποψήφιοι λοιπόν όσον αφορά την Εθνική Ανεξαρτησία- Λαϊκή Κυριαρχία- Κοινωνική Δικαιοσύνη (Απελευθέρωση); Αποφεύγοντας οποιαδήποτε αναφορά, είναι η απάντηση.
Θα τελειώσω με κάτι χιλιοειπωμένο. Άλλη μια φορά, μπήκε το κάρο πριν από τα άλογα….

Το σημερινό κενό στην Χώρα δεν μπορεί να καλυφθεί από αυτή την νεφελώδη ως προς την κατεύθυνση της,«Κεντροαριστερή» διαδικασία. Η ανάγκη συγκρότησης ενός Δημοκρατικού, αντι-μνημονιακού, αντισυστημικού Φορέα - ΜΕΤΩΠΟΥ παραμένει στην επικαιρότητα…(η «Πρωτοβουλία 14ης Μάη» ήλθε να υπηρετήσει αυτήν την αναγκαιότητα).
Η επιστροφή στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ αδήριτη ανάγκη

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ.
Ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ. Εκ των συντακτών της Ιδρυτικής Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη.

1 Νοε 2017

Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα στην Χειμάρρα



Στις (ταραγμένες συνήθως) ελληνο-αλβανικές σχέσεις, κομβικό ρόλο παίζει η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ μειονότητα (Κοινότητα) εντός της Αλβανίας και ιδιαίτερα,η ίδια η επαρχία της Χιμάρας (Χειμάρρας).. Για πολλούς λόγους:
  1. Γιατί μεταπολεμικά, το καθεστώς Χότζα, αφαίρεσε από τα τελευταία χωριά της Χιμάρας το δικαίωμα του να ανήκουν στη “μειονοτική ζώνη”,
  2.  Γιατί η επαρχία της Χιμάρας είναι μια κατ’ εξοχήν παραλιακή περιοχή, όπου ενωμένη με την υπόλοιπη παραλιακή (“μειονοτική”) περιοχή προς το νότο, καταλαμβάνουν το 1/3 της ακτογραμμής του αλβανικού κράτους.
  3. Γιατί ένας ασφαλής τρόπος αφομοίωσης είναι, η κατοχή της γης, η συρρίκνωση του αυτόχθονα και ιστορικού πληθυσμού μέσω του εποικισμού και της μετανάστευσης, η ληστεία των πλουτοπαραγωγικών πηγών του, η υφαρπαγή των στοιχείων που συνθέτουν την πολιτισμική του ιδιαιτερότητα κλπ.
Η Χιμάρα, πάντα αντιμετωπίζονταν εχθρικά από τις δομές του αλβανικού κράτους. 
Αρχικά με τρόπο ενστικτώδη και βίαιο, ενώ με την διοίκηση Ράμα, το ίδιο ανήθικα αλλά κεντρικά σχεδιασμένα.
Η Χιμάρα κρατάει τα σκήπτρα της επικαιρότητας. 
Όχι γιατί εκεί σκοτώνονται και δέρνονται γιατι επιμένουν να μιλούν την γλώσσα τους. Όχι γιατί εκεί επιμένουν να σηκώνουν τη γαλανόλευκη ακόμα και στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Όχι γιατί εκεί τιμούν τις παραδόσεις τους. 
Όχι γιατι εκεί οι ίδιοι οι Χιμαραίοι διακηρύσσουν την καταγωγή και τη συνείδησή τους. 
Μα γιατί εκεί επιμένουν να αντιστέκονται. 
Γιατί εκεί επιμένουν να μη θέλουν να μετατραπούν σε θλιβερούς ιθαγενείς που τους ξεγελάνε οι αποικιοκράτες με καθρεφτάκια και χάντρες.
Σήμερα το πανηγύρι των κατεδαφίσεων “αυθαιρέτων” ξαναξεκίνησε. “Αυθαίρετα” που τυχαίνει να ανήκουν μόνον σε ντόπιους. “Αυθαίρετα” που κάποια απο αυτά είναι χτισμένα πριν τη δημιουργία του αλβανικού κράτους και κυρίως “αυθαίρετα” γιατί αυτό το κράτος των Τιράνων αρνείται να χορηγήσει τους τίτλους ιδιοκτησίας που υποχρεούται. 
Και αυτό διότι όταν η ιδιωτική περιουσία περιήλθε αναγκαστικά στις κολεκτίβες του Χότζα, στα καταστατικά τους υπήρχε η πρόβλεψη, σε περίπτωση διάλυσής τους, την επιστροφή των περιουσιών στους ιδιοκτήτες τους.
Όμως τα σχέδια αναπλάσεων δεν έχουν πάντα αγαθό σκοπό. 
Όπως αυτή του αφεντικού του Έντυ Ράμα που συντάραξε την Κωνσταντινούπολη το 2013. 
Η “ανάπλαση” στο κέντρο της Χιμάρας, στοχεύει την κατεδάφιση μικρών κτηρίων ή επιχειρήσεων ντόπιων και φυσικά την προστασία των πολυκατοικιών όπου διαμένουν κυρίως οι έποικοι και οι οποίες κτίστηκαν σε μια άλλη “ανάπλαση” που έγινε από το καθεστώς Χότζα, πριν από μισό περίπου αιώνα και με θύματα πάλι οικίες ντόπιων (αλλά και μνημείων του παρελθόντος). 
Η ανάπλαση εκτός κέντρου είναι πιο ωμή: πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες της χώρας, του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, άτομα με σκοτεινό παρελθόν και αβέβαιο μέλλον, με αθέμητα μέσα, καταπατούν ιδιοκτησίες και χτίζουν. Χ
τίζουν από βίλες μέχρι “τουριστικά” συγκροτήματα μαζικής υποδοχής εποίκων: στον Δραλέο, τον Περίβολο, τον Άγιο Θεόδωρο, το Γιάλι (Αιγιαλός), το Κηπαρό κ.ά.
Γιατί αυτός είναι ο στόχος τους. Ο ντόπιος πληθυσμός, περιθωριοποιημένος και βουβός. Ο ντόπιος ξένος στον τόπο του και ο ξένος, αφέντης!

Γα την "Πρωτοβουλία 14ης Μάη" ο σεβασμός όλων των Δικαωμάτων της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ μειόνοτητας (Κοινότητας) στην Αλβανία, κατοχυρωμένων από το Αλβανικό Σύνταγμα , είναι Ακρογωνιαίος λίθος για την ύπαρξη των Ελληνο-αλβανικών σχέσεων.-Για την "Πρωτοβουλία 14ης Μάη" η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ όλων των Ελλήνων εκτός της Ελληνικής Επικράτειας, είτε ζουν σαν Αναγνωρισμένες μειονότητες -όπως στην Αλβανία- είτε ως Διασπορά, αποτελεί ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ.

1η Νοέμβρη 2017 

"Πρωτοβουλία 14ης Μάη"


28 Οκτ 2017

Για το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940



28η Οκτωβρίου. Εθνική εορτή. Ημέρα Μνήμης, απόδοσης Τιμών, περισυλλογής.

Κορυφαία στιγμή στην πορεία του νέο-Ελληνικού Έθνους, από τότε που (ξανα)απέκτησε την Ανεξαρτησία του, μετά την Επανάσταση του 1821.

To ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940, παραμένει μια ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ στιγμή του Ελληνισμού στον 20 αιώνα. Τόσο ως πράξη Αντίστασης στον ξένο εισβολέα, εν προκειμένω στον Ιταλικό φασισμό, όσο και ως πράξη εθνικής αυτοπεποίθησης. (τον τελευταίο χαρακτηρισμό σημειώνει σε άρθρο του στην «Καθημερινή» της Κυριακής ο Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος).

Ο εορτασμός της ημέρας ΕΝΑΡΞΗΣ του πολέμου για την Ελλάδα, σε αντίθεση με τους λοιπούς ευρωπαίους που εορτάζουν την ημερομηνία λήξης του, έρχεται να ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΕΙ τον Εθνικό, Παλλαϊκό χαρακτήρα του ΟΧΙ, την έναρξη του Αντιφασιστικού αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα, την εθνική περηφάνια και ΕΝΟΤΗΤΑ του Λαού μας που νίκησε στα Ηπειρωτικά βουνά και στα βουνά της Αλβανίας τον ιταλικό φασισμό, έγραψε το Έπος της Αλβανίας. Αρχή των όσων θα ακολουθούσαν σε λίγο, όταν η Ελλάδα, μετά την εισβολή των Γερμανικών χιτλερικών δυνάμεων τον Απρίλη 1941–αλλά και των σύμμαχών τους Βουλγάρων, θα βρεθεί υπό τριπλή Γερμανο-Ιταλο-Βουλγαρική κατοχή.

Ο ελληνικός στρατός, οι έλληνες έφεδροι κι΄ εθελοντές, δεν πήγαν στον πόλεμο για να ηττηθούν, αλλά για να νικήσουν! Δείγμα Πατριωτισμού και περηφάνιας, δείγμα πίστης στην τότε κοινωνία που δεν δεχόταν να κατακτηθεί. Τεράστια συνεισφορά στους Συμμάχους που πολεμούσαν ενάντια στον Άξονα, ουσιαστικά η πρώτη ΗΤΤΑ των φασιστών.

Να γιατί η –περίεργη τουλάχιστον- προσπάθεια «αντικατάστασης» της 28ης Οκτωβρίου του ΟΧΙ, με άλλες ημερομηνίες όπως η Απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτώβρη 1944, χωρίς να υποτιμούμε την σημασία της, ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ το Πνεύμα της Εθνικής εορτής, ΕΥΝΟΟΥΝ την περαιτέρω ΚΑΜΨΗ του Εθνικού, Παλλαϊκού Νοήματος του ΟΧΙ της 28ης…


Ψηλά οι Σημαίες!

23 Οκτ 2017

To ταξείδι του κ.Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και ο άτακτος Ερντογάν

Σε καλή χρονική στιγμή, άλλως σε καλή συγκυρία, πραγματοποιήθηκε το ταξείδι του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. 
Πραγματοποιήθηκε σε μια στιγμή που η γεωπολιτική σημασία της χώρας μας παραμένει σταθερή με τάση «ανόδου» στην εκτίμηση των Δυτικών χωρών- και της Υπερδύναμης. 
Την ίδια στιγμή, η γεωπολιτική σημασία της γείτονος Τουρκίας γεννά ερωτηματικά, λόγω της στάσης της τουρκικής ηγεσίας και πρωτίστως του «κουμπάρου» μας Ταγίπ Ερντογάν. Η αστάθεια που δημιουργεί η πολιτική της στην περιοχή, ευρισκόμενη σε κόντρα με όλες τις γειτονικές τις χώρες όσο και η επαμφοτερίζουσα σχέση με την Ρωσία, πιθανά να βοηθήσουν σε μια –περιορισμένη- δική μας αναβάθμιση. 
Υπό αυτή την έννοια, και παρ’ όλες τις γκρίνιες για τα αποτελέσματα του ταξειδιού αυτού καθ΄ αυτού, ας αναμένουμε να δούμε στην πράξη τι κόμισε από τις ΗΠΑ για αυτό το θέμα ο κ. Πρωθυπουργός. (Για τα άλλα, τα φληναφήματα και τις κωλοτούμπες, τις τραγικές ανεπάρκειες και τις Ιδεοληψίες, η άποψη της στήλης είναι γνωστή…) . 
Όσον αφορά την συμπεριφορά της γείτονος, επισημαίνω ότι : σήμερα Πέμπτη που γράφονται αυτές οι γραμμές, σε σημερινό δημοσίευμα της Hurriyet, ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι η Τουρκία θα κλείσει τα σύνορά της με το Βόρειο Ιράκ «ανά πάσα στιγμή». Έτσι, μετά το κλείσιμο του εναερίου χώρου της για την περιοχή που πραγματοποίησε την Δευτέρα, επαναλαμβάνει την απειλή που είχε διατυπώσει μετά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία των Κούρδων του Ιράκ.
«Εχουμε κλείσει πλήρως τον εναέριο χώρο μας για την περιφερειακή κυβέρνηση στο Βόρειο Ιράκ», γράφει η εφημερίδα επικαλούμενη δηλώσεις που έκανε ο Ερντογάν. «Οι συνομιλίες συνεχίζονται για το τι μπορεί να γίνει σχετικά με τα χερσαία σύνορα… Δεν έχουμε κλείσει τις συνοριακές πύλες ακόμη, αλλά και αυτό μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή», πρόσθεσε ο τούρκος πρόεδρος.
Τη Δευτέρα η Τουρκία είχε κλείσει τον εναέριο χώρο της για την ημιαυτόνομη κουρδική περιοχή και είχε δηλώσει ότι θα παραδώσει το κυριότερο σημείο διέλευσης στην περιοχή στην κεντρική ιρακινή κυβέρνηση. Επισημαίνεται ότι η συνοριακή διάβαση Χαμπούρ είναι το κυριότερο σημείο διέλευσης μεταξύ της Τουρκίας και της ιρακινής ημιαυτόνομης Κουρδικής Περιφερειακής Κυβέρνησης.
Πέραν του Βόρειου Ιράκ, για να θυμίσω τα δικά μας, είναι πασίγνωστο τι συμβαίνει με τις παραβάσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο, με το Casus Belli για τα 12 μίλια, με την διαρκή απειλή κατά της (εναπομείνασας) Κυπριακής Δημοκρατίας, την πρόσφατα αναβαθμισμένη διείσδυση της στην ελληνική Δυτική Θράκη.
Δεδομένης της τραγικής Ανεπάρκειας (και ενίοτε Εθελοδουλείας) του «πολιτικού προσωπικού» της Χώρας (αλλά και πολλών άλλων από τις αποκαλούμενες «ελίτ»),η ανάγκη ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ μας , ως ΛΑΟΣ και ως ΕΘΝΟΣ, μας επιβάλει να διυλίζουμε τον κώνωπα….

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
e-mail: g.papagian3@yahoo.gr

15 Οκτ 2017

ΠΕΡΙ ΦΥΛΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ κλπ

Μετά την υπερψήφιση του αποπροσανατολιστικού νόμου περί αλλαγής φύλου (με την επισήμανση ότι το καίριο άρθρο που αφορά το δικαίωμα αυτό να το έχουν άτομα μόλις 15 ετών, πέρασε ΜΟΝΟΝ με 148 ψήφους…) , επανήλθαμε σε ποιο «νορμάλ» κρεβατο μουρμούρα: « Με άλλους μπορεί να βρεθούμε και με άλλους να χωρίσουμε», ήταν η απάντηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Ξυδάκη, για το ενδεχόμενο επανεξέτασης των συμμαχιών του κόμματος, μετά την αρνητική ψήφο των ΑΝΕΛ και τη θετική του «Ποταμιού» στο νομοσχέδιο για τη «διόρθωση φύλου» από τα 15.

«Νομίζω ότι καθώς φθάνουμε στο τέλος της πρώτης μακρότατης οδυνηρής φάσης, ιστορικής, της μνημονιακής περιπέτειας της Ελλάδος….., πολλές σκέψεις, πολλές συνειδήσεις, πολλά στρατηγικά σχέδια θα μεταμορφώνονται και θα προσπαθούν να δώσουν σχήμα σε μία νέα Ελλάδα και σε μία νέα κοινωνία. Και εκεί μπορεί να βρεθούμε μαζί με άλλους ανθρώπους, μπορεί να χωρίσουμε με άλλους», δήλωσε ο κ. Ξυδάκης, ένας από τους εκατοντάδες «διανοούμενους» και «σοφιολογιώτατους» της εποχής μας, που αντί να παραμείνει «Οργανικός» (κατά Γκράμσι), προτίμησε να γίνει υποτακτικός στην (όποια) εξουσία, με οποιαδήποτε πρόφαση. Δεν μας εκπλήσσει, απλά το καταγράφουμε. Α, να μην ξεχάσω, στο τέλος της δήλωσης του λέει (και αυτός) πως πονάει.. πόσος πόνος ποια από τα ΣΥΡΙΖόπουλα..
Όμως, παρόλο τον αποπροσανατολισμό που επιχειρήθηκε με τον παρόντα νόμο, από τα καίρια, τα μαντάτα δεν είναι καλά για το κυβερνητικό αφήγημα από την πλευρά του ΔΝΤ:Συγκεκριμμένα, με το ενδεχόμενο να καταστεί μετέωρο το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της τρίτης αξιολόγησης, (καθώς και ο εκλογικός σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου) είναι αντιμέτωπη η κυβέρνηση, διότι οι αρνητικές προβλέψεις του ΔΝΤ για το πλεόνασμα του 2018 προοιωνίζουν αρνητικές εξελίξεις. Στις προβλέψεις που διατυπώνει το ΔΝΤ στην έκθεσή του για τις δημοσιονομικές προοπτικές των κρατών μελών του ( Fiscal monitor ), αναφέρεται πως η Ελλάδα μπορεί να πετύχει του χρόνου πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 2,2% του ΑΕΠ, αντί για 3,5% του ΑΕΠ που είναι ο στόχος έναντι των δανειστών. Μ’ άλλα λόγια, το Ταμείο «βλέπει» μία απόκλιση ύψους 1,3% του ΑΕΠ, ήτοι περίπου 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Κοντολογίς, στις διαπραγματεύσεις για την τρίτη αξιολόγηση που θα διεξαχθούν η συμφωνία δεν θα είναι… «fast track.».Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους επικεφαλής των δανειστών, που θα ξεκινήσουν στο Χίλτον στις 23/10, θα πέσουν διάφορα σενάρια. Μεταξύ αυτών θα είναι η επίσπευση των ψηφισθέντων για το 2019 και το 2020 μέτρων, δηλαδή η εφαρμογή εντός του 2018 της περικοπής της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, αλλά και η μείωση του αφορολόγητου ορίου δύο χρόνια νωρίτερα. Τα σενάρια για νέα μέτρα πολύ δύσκολα θα μπορούσε να τα «σηκώσει» πολιτικά το Μέγαρο Μαξίμου. –παρόλο τον «Μιθριδατισμό» μέρους της ελληνικής κοινωνίας..
Έτσι, η βαλβίδα της εκλογικής απόδρασης θα ανοίξει εκ νέου, με τον σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου για εκλογές μετά την «επιστροφή στην κανονικότητα» να ανατρέπεται πλήρως.
ΕΜΕΙΣ: Xρειαζόμαστε επειγόντως μια Εναλλακτική Αντι-μνημονιακή Πρόταση, έξω από τις ΣΥΣΤΗΜΙΚΕΣ δυνάμεις (και παρόλη την κώφευση των λογής «καπεταναίων» μας…)


ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
e-mail: g.papagian3@yahoo.gr

Δημοσιεύτηκκε στην στήλη "ΕΠΙ ΤΡΟΧΑΔΗΝ" στο σημερινό ΠΑΡΟΝ

19 Αυγ 2017

"Νέρωνες, Ηρόστρατοι και αντιπυρικός εθελοντισμός."


Με αφορμή τις πυρκαγιές που έπληξαν (καθυστερημένα φέτος) και την Κεφαλονιά, χρίζουν διευκρίνησης κάποιες πλευρές του ζητήματος των πυρκαγιών και του Αντιπυρικού Αγώνα.

Οι πυρκαγιές αποτελούν χρόνια πληγή της ελληνικής φύσης και της κοινωνίας, συνήθως όμως ασχολούμεθα μαζί τους μόνο όταν βρίσκονται σε εξέλιξη ή λίγο αργότερα. Στη συνέχεια η προσοχή της κοινής γνώμης και των ειδικών ή ανειδίκευτων πολιτικών και λοιπών εκπροσώπων που εμπλέκονται στις σχετικές υποθέσεις, μετατοπίζεται στο επόμενο θέμα της επικαιρότητας. 

Σε μια σοβαρή χώρα με ένα σοβαρό κράτος και ένα σοβαρό κοινωνικό κίνημα, οι πυρκαγιές θα έπρεπε να μπαίνουν στο δημόσιο έλεγχο και στη δημόσια συζήτηση προληπτικά, σε εποχές άσχετες με τον καύσωνα και το ξηροθερμικό σκηνικό, ακόμη και υπό την κυριαρχία του χιονιού και του ψύχους.

Βεβαίως, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πυροσβεστική υπηρεσία και οι δασολόγοι διαθέτουν ΚΑΙ σχέδια ΚΑΙ προτάσεις για την αντιμετώπιση της φωτιάς, σε διαφορετικούς χώρους και σενάρια, η δε υπεράνθρωπη προσφορά τους την ώρα της πυρκαγιάς είναι ανεκτίμητη.Όμως μόνον ο κοινωνικός διάλογος και η Δημόσια διαβούλευση υπηρετούν τη λαϊκή συνέγερση ενώπιον του προβλήματος : Η κοινωνία δε χρειάζεται απλώς «ενημέρωση» και διαβεβαιώσεις για την «υπεύθυνη αντιμετώπιση », αλλά συμμετοχή, ένταξη στις μαχόμενες δυνάμεις εναντίον της φωτιάς. 
Με άλλα λόγια: ένας αντιπυρικός εθελοντισμός.

Στις σημερινές μνημονιακές συνθήκες,  μέσα στη γενική ύφεση των αξιών γης, της κατασκευαστικής δραστηριότητας, των οικοδομικών συνεταιρισμών,  δεν είναι τόσο υπαίτιες -όπως παλαιότερα- οι
ιδιοκτησιακές επιδιώξεις που οδηγούν σε εμπρησμούς, ενώ παραμένουν τα κίνητρα των κτηνοτρόφων για εμπρησμούς.

Περισσότερες απειλές προέρχονται από συγκεκριμένες πράξεις και συγκεκριμένες παραλείψεις : Στις δεύτερες συμπεριλαμβάνονται τα ελλείποντα εναέρια μέσα καταστολής. Στις πρώτες συμπεριλαμβάνονται οι αποθέσεις αποβλήτων και ιδιαίτερα γυαλιών και μπάζων. Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν μηχανικές δραστηριότητες μέσα σε δασικούς χώρους, ακόμη και κοπή των αγριόχορτων σε ακατάλληλο χρόνο.

Ετσι, πλάι στην κοινωνική καταστροφή που προκαλεί η κυριαρχία των Μνημονίων την τελευταία εφταετία, έρχεται να προστεθεί το σκηνικό των καμμένων, ένα Νερώνιο ή Ηροστράτειο
σκηνικό πλήρους ολέθρου. Σήμερα, επτά χρόνια μετά την είσοδο μας στα Μνημόνια , ο αντιμνημονιακός αγώνας του Ελληνικού Λαού συνεχίζεται, οφείλει να εμπλουτισθεί με τον Αντιπυρικό αγώνα, οφείλει να συμπεριλάβει όλες τις εκδοχές για την επιβίωση μας ως Έθνος και ως Λαός.

Να συμπεριλάβει όλους τους συνεπείς Δημοκράτες κάθε απόχρωσης, που δρουν χωρίς μικροκομματικά οφέλη και χωρίς απαίτηση πρωτοκαθεδρίας, με πνεύμα ενωτικό, πατριωτικό,
Δημοκρατικό και αντιϊμπεριαλιστικό.

Το γνωρίζουμε όλοι:τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, οι εξαρτήσεις από την ευρωζώνη και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα της διεθνούς τοκογλυφίας, οι πιέσεις για υποχωρήσεις στα Εθνικά θέματα, το ανεπαρκές πολιτικό προσωπικό, δεν μπορούν να απαντηθούν παρά μόνο: από μια Δημοκρατική πανστρατιά στρατευμένων για ουσιώδεις αλλαγές. Για την κυριαρχία –μέσω πειθούς- μιας άλλης λογικής. 

Με αυτό το σκεπτικό οφείλουν οι Έλληνες Δημοκράτες, χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς, να διαμορφώσουν το μεγάλο παλλαϊκό Δημοκρατικό Αντι-μνημονιακό Μέτωπο που χρειάζεται η χώρα. 

Εμείς, ως «Πρωτοβουλία 14ης Μάη» θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις προς σε αυτήν την κατεύθυνση. Η ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας, η επαναφορά της συνταγματικής νομιμότητας και της λαϊκής κυριαρχίας σε μια κατεύθυνση βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής απελευθέρωσης δεν αποτελούν ουτοπία, αλλά μονόδρομο.
“Βομβαρδίστε το Στρατηγείο – τους – 
Αφήστε χίλια Λουλούδια ν΄ ανθήσουν”
(Φράση του Πρόεδρου Μάο, ελάχιστα πειραγμένη από εμένα…) 


ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αρχιτέκτων- συγγραφέας 
e-mail: g.papagian3@yahoo.gr
Κεφαλονιά 18.08.17

10 Ιουλ 2017

Με αφορμή την επέτειο του δημοψηφίσματος



Κλείσαμε προχτές τα 2 χρόνια από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. 

Ενα ΟΧΙ του 61,5% του Ελληνικού Λαού στο δημοψήφισμα που τέσσερεις μέρες μετά μεταφράστηκε σε ΝΑΙ… 

Το τι ακολούθησε είναι γνωστό τοις πάσει. Εμείς θα επισημάνουμε ότι: σήμερα, μετά την Μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, ήλθαν:
  • τα σκληρά μέτρα της Β΄Αξιολόγησης του 3ου μνημονίου που ο ίδιος (μαζί με τους ΑΝΕΛ) υπέγραψε. 
  • Άνοιξε ο δρόμος για ένα ακόμη (το 4ο) μνημόνιο. 
  •  συνεχίζεται η υπερχρέωση , το καθεστώς επιτροπείας , η απώλεια επιστημονικού δυναμικού της Χώρας.
  • η έκθεση του Κυπριακού Ελληνισμού σε πιέσεις για τη συμμόρφωση προς τις νεοαποικιακές υποδείξεις, στις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές συνεχίζεται η λεγόμενη πενταμερής για το Κυπριακό στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας).
Όμως, 7 χρόνια μετά την είσοδο μας στα Μνημόνια και 2 χρόνια μετά το δημοψήφισμα, ο αντιμνημονιακός αγώνας του Ελληνικού Λαού συνεχίζεται. 

«Σ’ αυτό τον αγώνα διακρίνονται οι συνεπείς Δημοκράτες κάθε απόχρωσης, που δρουν χωρίς μικροκομματικά οφέλη και χωρίς απαίτηση πρωτοκαθεδρίας, με πνεύμα ενωτικό, πατριωτικό και αντιϊμπεριαλιστικό. 
 Που επισημαίνουν τις απαράγραπτες ποινικές ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, ως εκ της παραβίασης του περί δημοψηφίσματος Συνταγματικού άρθρου 44 &2 , που δεν αφορά τη διεξαγωγή γκάλοπ(!) αλλά την απευθείας λήψη απόφασης από το Λαό.» (Γιάννης Σχίζας)

Το γνωρίζουμε όλοι:τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, οι εξαρτήσεις από την ευρωζώνη και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα της διεθνούς τοκογλυφίας, οι πιέσεις για υποχωρήσεις στα Εθνικά θέματα, το ανεπαρκές πολιτικό προσωπικό, δεν μπορούν να απαντηθούν παρά μόνο: από μια Δημοκρατική πανστρατιά στρατευμένων για ουσιώδεις αλλαγές. Για την κυριαρχία –μέσω πειθούς- μιας άλλης λογικής.

Με αυτό το σκεπτικό οφείλουν οι Έλληνες Δημοκράτες, χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς, να διαμορφώσουν το μεγάλο παλλαϊκό Δημοκρατικό Αντι-μνημονιακό Μέτωπο που χρειάζεται η χώρα.

Εμείς, ως «Πρωτοβουλία 14ης Μάη» θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις προς σε αυτήν την κατεύθυνση. Η ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας, η επαναφορά της συνταγματικής νομιμότητας και της λαϊκής κυριαρχίας σε μια κατεύθυνση βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής απελευθέρωσης δεν αποτελούν ουτοπία, αλλά μονόδρομο.

“Βομβαρδίστε το Στρατηγείο – τους – 
Αφήστε χίλια Λουλούδια ν΄ ανθήσουν”
(Φράση του Πρόεδρου Μάο, ελάχιστα πειραγμένη από εμένα…) 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

(Δημοσιεύτηκε στο χθεσινό ΠΑΡΟΝ)

6 Ιουλ 2017

INIZIATIVA 14 MAGGIO: Per un nuovo soggetto politico di rovesciamento

“INIZIATIVA 14 MAGGIO”
PER L’UNIONE DELLE FORZE DEMOCRATICHE – PATRIOTICHE  - SOCIALISTE
Atene, 17 Maggio 2017


COMUNICATO STAMPA
“Per un nuovo soggetto politico di rovesciamento”

In vista dei memorandum distruttivi e delle politiche monetarie, che stanno portando il paese verso un “inabissamento” totale e il nostro popolo verso il margine della società civile, una strada che preannuncia dolorose conseguenze, anche per quel che riguarda le questioni nazionali, e dopo il clamoroso fallimento di tutti i personaggi politici, saliti al potere durante il periodo “dell’ultimo passaggio politico” e del commissariamento, voluto dal memorandum, tutti noi, firmatari del progetto allegato, relativo all’unione di tutte le forze Democratiche, Patriotiche e Socialiste, abbiamo fondato ad Atene, il 14 Maggio, “L’INIZIATIVA 14 MAGGIO”.

Questa nostra iniziativa viene a completare una serie di attività, partite dal basso, oltre e al di fuori dell’establishment politico, che con le sue scelte e con la sua totale incapacità, è il principale colpevole della rovina del nostro popolo e della svendita del nostro paese.
La costituzione di questa iniziativa coincide con l’incombente votazione del quarto memorandum che viene a completare la totale sottomissione politica e rivela, anche alle persone più in buona fede, il ruolo miserabile che svolgono gli attuali governanti, degni successori dei governi servili che li hanno preceduti.
Questa iniziativa ha come scopo principale di essere un nuovo, ampio richiamo, aperto a tutte le forze, fedeli ai principi dell’indipendenza nazionale, della sovranità popolare e della liberazione sociale, per l’istituzione di un nuovo soggetto politico di rovesciamento.
I personaggi politici, che hanno esercitato il potere in questo paese, anziché contribuire alla creazione di un forte programma di sviluppo nazionale, basato sui forte atout della Grecia, si è trasformato in una parte vitale di questa oligarchia finanziaria “parassita”, creando e curando i propri interessi, come se fossero una parte speciale dello Stato, tramite dei privilegi e dell’impunità, che coinvolgono quasi tutti quelli che partecipano all’attuale struttura politica.
È ormai evidente che il popolo greco si è arreso, quasi senza combattere, sotto la completa responsabilità delle “élite politiche ed economiche”, che regnano sovrane, dei partiti esponenti della vecchia partitocrazia N.D e PASOK, ma anche di SYRIZA, che si sono trasformati in una forza al servizio dei poteri del memorandum, ritrattando sempre seguendo delle politiche che mirano alla sottomissione del paese e alla “assoggettamento e alla sudditanza” sociale del popolo greco, consegnandolo nelle “grinfie” degli usurai internazionali e dei più crudeli seguaci delle espressioni neoliberiste a livello europeo.
La salvezza del paese passa attraverso la riorganizzazione dell’economia greca e la ristrutturazione del suo sistema politico e sociale, qualcosa che necessita ed esige un nuovo orientamento ideologico, politico e sociale. Appare così, oggi, come esigenza imperativa in questa fase storica, la costituzione di un soggetto politico di rovesciamento del tutto nuovo, capace di proporre una nuova strategia di uscita dalla crisi, basata su fatti reali, che libererà il paese da questo regime di dominazione straniera che lo conduce ad una rapida e inesorabile disintegrazione.
Dovere di queste forze popolari, democratiche e patriotiche è di liberare il paese, facendolo uscire dalla “gabbia” che rappresenta la trappola del debito, sganciandolo contemporaneamente dal tutoraggio politico e finanziario, un insulto alla nazione, che impone questo establishment politico e neoliberista, di “ispirazione tedesca”, che detiene il potere centrale europeo. È proprio la Storia che ci ordina ed esige l’unione di tutte le forze sociali, patriotiche, democratiche e socialiste, in base a tutto ciò che è stato menzionato, per la Salvezza e la Rinascita del paese.
La nostra patria e il nostro popolo hanno bisogno di una nuova visione per il futuro e di una nuova spinta rigeneratrice, la quale “seppellirà” definitivamente il “regime del tutoraggio politico” e le relazioni “clientelari”, indebolirà il nepotismo e si misurerà con questo establishment politico-finanziario parassita e “ladrocinante”.
L’unico “debito” che noi accettiamo e che vigliamo onorare, è di unire i nostri sforzi per la rinascita del movimento popolare, il quale tramite una più ampia unità democratica, ha il dovere di mirare alla riconquista dell’indipendenza nazionale, all’instaurazione della sovranità popolare e della liberazione sociale.
“Siamo favorevolmente aperti al suono e all’intensità dei venti che soffiano intorno a noi”

I FIRMATARI

4 Ιουλ 2017

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 14ης ΜΑΗ: «Δεύτερη αξιολόγηση, κυβερνητική ’’αυτομαστίγωση’’ και η ανάγκη αντίδρασης του κυρίαρχου Λαού»

«ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 14ης ΜΑΗ»

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ 


ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ – ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Αθήνα, 4 Ιουλίου 2017


«Δεύτερη αξιολόγηση, κυβερνητική ’’αυτομαστίγωση’’ και η ανάγκη αντίδρασης του κυρίαρχου Λαού»

«Κανείς δεν περίμενε περαιτέρω μέτρα για το χρέος σ’ αυτή τη φάση» παραδέχθηκε πριν δύο ημέρες ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Χουλιαράκης, από το βήμα συνεδρίου του Economist και προσέθεσε: «δεν είχαμε προσδοκίες ότι το Eurogroup θα μπορούσε να ξεκλειδώσει τη συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση» και εξήγησε ότι «αυτή είναι μία απόφαση, την οποία θα λάβει μόνη της η ΕΚΤ».

Η επίσημη τοποθέτηση του κ. Χουλιαράκη δεν «αδειάζει» απλώς την επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα, η οποία ούτως ή άλλως είχε σαν σκοπό να προσφέρει «φύλο συκής» στους «απογυμνωμένους» κάθε πολιτικής σοβαρότητας βουλευτές της πλειοψηφίας, αλλά πολύ περισσότερο προσβάλλει, για μια ακόμη φορά με τον πλέον χυδαίο τρόπο, τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού.

Κανείς δεν περίμενε βεβαίως τον κ. Χουλιαράκη, για να αντιληφθεί την μειοδοτική πολιτική της Κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. Η ολοκληρωτική παράδοσή της στις ορέξεις της νεοφιλελελεύθερης διεθνούς και των τοκογλύφων δανειστών, που πίσω από το «τυράκι» των χαμηλών επιτοκίων (τη στιγμή βέβαια που το κόστος χρήματος είναι μηδενικό) κρύβουν την καταλήστευση του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου της χώρας, την εξαθλίωση των ντόπιων παραγωγικών δυνάμεων και την υποθήκευση της λαϊκής κυριαρχίας στο πλαίσιο των μεγάλων συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή μας, αποτελεί εθνική και κοινωνική προδοσία.

Η πραγματικότητα, με βάση την απόφαση του Eurogroup για την β’ αξιολόγηση, είναι τραγική. Μετά την ψήφιση και προνομοθέτηση σκληρών μέτρων για φορολογουμένους και συνταξιούχους από το 2019, η Ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του Α.Ε.Π έως και το 2022 και «ίσα» ή μεγαλύτερα, αλλά κοντά στο 2% του Α.Ε.Π έως και το 2060.

Γίνεται αντιληπτό, ότι η αποδοχή της διατήρησης των εξωφρενικών παραπάνω πλεονασμάτων για 42 χρόνια από σήμερα, που, σημειωτέον, καμία χώρα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως σήμερα δεν πέτυχε, σημαίνει πρακτικά την διατήρηση συνθηκών λιτότητας και αναπτυξιακής «βύθισης», με συντριβή των υπαρχουσών παραγωγικών «νησίδων», λόγω της άγριας υπερφορολόγησης για την επίτευξη αυτών των «αιματηρών» πλεονασμάτων, συνδυασμός, που μπορεί να αποβεί μοιραίος για τον λαό, αλλά και για τα εθνικά συμφέροντα. Σε μια εποχή έντονων γεωπολιτικών ανακατατάξεων, που η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι σε εγρήγορση και να «εξάγει» οικονομικό δυναμισμό και αυτοπεποίθηση, η πολιτικοοικονομική της ηγεσία αποδέχεται για τις επόμενες δεκαετίες, ότι θα παραμείνει ένα «οικονομικό πτώμα».

Αν σε όλα τα παραπάνω προστεθεί η εκχώρηση, σε βαθμό δημεύσεως, της δημόσιας περιουσίας στο λεγόμενο «Υπερταμείο», η οποία επιδιώκεται να πέσει στα χέρια ιδιωτών, που, υποτίθεται, διαθέτουν τα κεφάλαια για να την αξιοποιήσουν, η έφοδος, που επίκειται μέσω των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών στην περιουσία του Ελληνικού λαού, οι συνθήκες εργασιακού «Μεσαίωνα» σε όλους τους τομείς, με πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η επιχειρούμενη εξαφάνιση των μικρομεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών και αγροτών και η έξοδος του πιο μορφωμένου τμήματος της νέας γενιάς στις παραγωγικές μηχανές της Δύσης, ως έτοιμο επιστημονικό προσωπικό, είναι προφανές ότι δημιουργείται ένα «σπιράλ οικονομικού θανάτου» της χώρας.

Η χειρότερη, δε, πτυχή της οδυνηρής αυτής πραγματικότητας είναι η απουσία οποιουδήποτε οδικού χάρτη εξόδου από αυτόν τον φαύλο, καταστροφικό κύκλο και η έλλειψη ενός σχεδίου εθνικής παραγωγικής ανασυγκρότησης, με βάση τα συντριπτικά της πλεονεκτήματα, που υπάρχουν σε πάρα πολλούς τομείς.

Να θυμίσουμε ότι μετά τη Β ’Αξιολόγηση, προέκυψε «νέος κατάλογος», του επικαιροποιημένου Μνημονίου, με 113 προαπαιτούμενα, ανάμεσα στα άλλα περιλαμβάνει κομβικά ζητήματα για την εγχώρια αγορά ενέργειας μέχρι το τέλος του Προγράμματος, το 2018. Στα ενεργειακά, ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων η πώληση των λιγνιτικών μονάδων της Δ.Ε.Η, ο νέος διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ, και οι παρεμβάσεις στην αγορά φυσικού αερίου. Επίσης προβλέπονται, μειώσεις συντάξεων, μειώσεις φαρμακευτικής δαπάνης, αλλαγή του τρόπου απόφασης προκήρυξης απεργίας, από τα συνδικάτα και άλλα.

Δεν προκαλούν λοιπόν την έκπληξή μας, ούτε οι συγκεκριμένες δηλώσεις, ούτε και η συνέχιση της πορείας που χάραξαν οι νυν κυβερνώντες, άξιοι συνεχιστές του «ευάρεστου έργου» όσων προηγήθηκαν.

Προκαλούν όμως την υπομονή μας και, ελπίζουμε, να προκαλέσουν την τελική, απελευθερωτική, ανατρεπτική αντίδραση του ελληνικού λαού.

Εμείς, ως «Πρωτοβουλία 14ης Μάη» θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις προς σε αυτήν την κατεύθυνση. Η ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας, η επαναφορά της συνταγματικής νομιμότητας και της λαϊκής κυριαρχίας σε μια κατεύθυνση βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής απελευθέρωσης δεν αποτελούν ουτοπία, αλλά μονόδρομο.

«Πρωτοβουλία 14ης Μάη»

3 Ιουλ 2017

ΚΥΠΡΙΑKO: Ξεκίνησε και συνεχίζεται στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας, άλλη μία (πενταμερής) διάσκεψη για "επίλυση" του Κυπριακού....(ειδήσεις και κάποιες απορίες….)



Με τη συζήτηση να εστιάζεται όλο και περισσότερο στο κεφάλαιο των εγγυήσεων και ασφάλειας, πυρήνα του Κυπριακού για την Ελλάδα, συνεχίζονται οι συνομιλίες της πενταμερούς διάσκεψης στο Κρανς Μοντανά της Ελβετίας.

Οι συζητήσεις έχουν ξεκινήοει με τις τοποθετήσεις των συμμετεχόντων, έναντι των ερωτημάτων που έχει θέσει ο βοηθός γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Τζέφρι Φέλτμαν: Τι μορφή θα μπορούσε να έχει μια θεμελιώδης αλλαγή των εγγυήσεων, ποιος θα μπορούσε να είναι ο τρόπος εφαρμογής της λύσης, πώς θα λαμβάνονται υπόψη οι ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων.

Το κλίμα που επικράτησε την Τετάρτη, πρώτη μέρα της διάσκεψης, με την υπαναχώρηση του (τουρκόφιλου) ειδικού συμβούλου του γγ των Ηνωμένων Εθνών, Έσπεν Μπαρθ 'Αιντε -ο οποίος, μετά τις αυστηρές παρεμβάσεις τόσο του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη όσο και του ΥΠΕΞ Ν.Κοτζιά, ξεκαθάρισε οριστικά ότι το έγγραφό του δεν έχει καμία απολύτως υπόσταση και δεν αποσύρθηκε, διότι ουδέποτε, όπως δήλωσε, ήταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων- μπορούν να θεωρηθούν ως μία ήπια «καλή» αρχή. 

Ήδη την Τετάρτη, ο Έλληνας ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς πήρε την πρωτοβουλία και άνοιξε τη διαπραγμάτευση, παρουσιάζοντας την πρότασή του για ένα μηχανισμό παρακολούθησης της λύσης στη θέση των εγγυήσεων και των παρεμβατικών δικαιωμάτων. Στην απογευματινή συνεδρίαση, η τουρκική πλευρά αναφέρθηκε στο περίγραμμα μιας πρότασης που σκοπεύει να παρουσιάσει, ως προς τα θέματα εγγυήσεων και ασφάλειας, η οποία όμως δεν άφησε να διαφανεί κάτι ουσιωδώς διαφορετικό από παλαιότερες τουρκικές προτάσεις που είχαν διατυπωθεί στο παρελθόν…
.Η παρουσία και η συμβολή του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, έδωσε την αναγκαία ώθηση για συνέχεια. Της Διάσκεψης. Έτσι από σήμερα, στο Κραν Μοντάνα της Ελβετίας, οι συμμετέχοντες, θα παρουσιάσουν γραπτώς τις θέσεις τους.
Μπαίνουμε στο ΚΡΙΣΙΜΟ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ σημείο. Όσο περνούν οι ώρες και οι μέρες θα δούμε και το ΑΛΗΘΙΝΟ πρόσωπο ,τις ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ της κάθε πλευράς. 

Έως τότε, να διατυπώσω δύο απορίες
-Από πού ως πού αποδεχτήκαμε να οριστεί ημερομηνία και προετοιμασία εγγράφου από τον Ε. Άιντα...
(τον οποίο, εντελώς πρόσφατα, πολλοί θεωρούσαν –και αποκαλούσαν– λομπίστα των τουρκικών συμφερόντων);
-Όταν ο Σουλτάνος διά στόματος Ακιντζί –και... εκτελεστικού οργάνου τον ανωτέρω λομπίστα – απαίτησαν ημερομηνία της Διάσκεψης πριν λήξη ο Ιούνιος –για λόγους παγκοίνως γνωστούς που αφορούν την έναρξη των γεωτρήσεων στα Κυπριακά οικόπεδα, αναμέναμε για λόγους στοιχειώδους αξιοπρέπειας,μια μετάθεση της ημερομηνίας, ή , να μην οριστεί ημερομηνία πριν από το –όποιο– «έγγραφο εργασίας». Ποιος ο λόγος αυτής της επίσπευσης;

Για άλλη μια φορά ξεκινούμε από λάθος αφετηρία… Ξεκινάμε από την επίκληση λύσης στα πλαίσια «Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας», αντί της σωστής διάστασης του προβλήματος: ότι Το Κυπριακό είναι θέμα Εισβολής-Κατοχής- Εποικισμού (και Εθνοκάθαρσης), άρα ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπισθεί..

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
03.07.17

30 Ιουν 2017

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 14ης ΜΑΗ: «Για την λήξη της απεργίας των συμβασιούχων των ΟΤΑ»

«ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 14ης ΜΑΗ»


ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ 
ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ – ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ


Αθήνα, 30 Ιουνίου 2017

Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει.

ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ


Ο τερματισμός των καταλήψεων των αμαξοστασίων καθαριότητας από τους εργαζόμενους της αυτοδιοίκησης αποτελεί πράξη κοινωνικής ευθύνης απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και την πατρίδα και έτσι την αντιλαμβανόμαστε και την χαιρετίζουμε.


Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, οι «σκουπιδιαρέοι», απέδειξαν ότι ξέρουν να αγωνίζονται, ξέρουν να πετυχαίνουν στους στόχους τους και ξέρουν πότε πρέπει να υπαναχωρούν για να έχουν πλάι τους την μεγάλη πλειοψηφία του λαού, που αρνείται να συνταχτεί με τις παραληρηματικού τύπου κραυγές των ακραίων νεοφιλελεύθερων, οι οποίοι ανακατεύουν την δυσοσμία που παράγει το ταξικό τους μίσος απέναντι στους εργάτες με αυτή των σωρών των σκουπιδιών.

Των ακραίων μνημονιακότερων των μνημονίων κύκλων του εσωτερικού, που λυσσομανούν για να εκμεταλλευτούν με έναν χυδαίο τακτικισμό – πολύ γνωστό βέβαια σε εμάς από το παρελθόν - κάθε «ευκαιρία» που εκτιμούν ότι τους προκύπτει από την κοινωνία και τις διεργασίες της, για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη και να την εγκλωβίσουν στον νεοφιλελεύθερο μονόδρομό τους, εκμεταλλευόμενοι την ανυποληψία στην οποία οδήγησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κάθε εναλλακτική στο νεοφιλελευθερισμό και τα μνημόνιά στρατηγική.

Οι «σκουπιδιαρέοι» πέτυχαν την πρώτη μικρή μεν, αλλά ουσιαστική νίκη απέναντι στην αμετακίνητη και κοινωνικά ανάλγητη μνημονιακή εξουσία, αναγκάζοντας τον Τσίπρα να παρέμβει και να βελτιώσει την αρχική πρόταση, του εποπτευόμενου από τους γκαουλάιτερ του κ. Φούχτελ Υπουργείου Εσωτερικών και στέλνοντας το μήνυμα στην κοινωνία, ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, η παραίτηση και ο καναπές δεν είναι η λύση, και ότι αξίζει να αγωνιστεί κανείς ακόμα και αν δεν πετύχει το σύνολο των προσδοκιών και των στόχων του. 

Οι συμβασιούχοι δεν χάνουν το ψωμί τους, η τοπική αυτοδιοίκηση κερδίζει μόνιμες ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ για την λειτουργία των ανταποδοτικών υπηρεσιών καθαριότητας θέσεις εργασίας, υπερβαίνοντας την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ μνημονιακή ρύθμιση για απαγόρευση προσλήψεων μόνιμου προσωπικού μέχρι το 2019 στους δήμους και ένας διαγωνισμός ΑΣΕΠ με μοριοδότηση της εμπειρίας των συμμετεχόντων εξαγγέλθηκε σε αριθμό θέσεων που θα καθορίσουν τα δημοτικά συμβούλια.


Η οριστική , για εμάς, βέβαια λύση του προβλήματος βρίσκεται στην οικονομική αυτοδυναμία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, δίνοντας ουσιαστικό περιεχομενο στη λέξη «αυτοδιοίκηση» και στην πλήρη ανακύκλωση των σκουπιδιων από την Τ.Α, από την οποία θα προέλθουν σημαντικοί πόροι και ενέργεια και για την ανάπτυξη της χώρας.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τις επιφυλάξεις και τις δικαιολογημένες καχυποψίες απέναντι σε οποιαδήποτε κυβερνητική δέσμευση και τις κατανοούμε απόλυτα, αφού είναι και δικές μας επιφυλάξεις απέναντι σε μια παραδομένη κυβέρνηση που δεν έχει καταφέρει να επιβάλλει στους τοκογλύφους δανειστές που την επιτηρούν καμία από τις μέχρι σήμερα προθέσεις και δεσμεύσεις της.
Μπορεί να μην έχουμε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, ούτε στην αντιπολίτευση, αλλά έχουμε εμπιστοσύνη στους εργάτες της καθαριότητας, και θα είμαστε δίπλα τους αν επιχειρήσουν να τους εξαπατήσουν.

«Πρωτοβουλία της 14ης Μάη»

26 Ιουν 2017

Ξανά, έκοντες-άκοντες , σε μια ακόμη «διαδικασία επίλυσης» του Κυπριακού.


Παρέδωσε ο κ. Άιντε την Τετάρτη στην Ελληνοκυπριακή πλευρά το «κοινό έγγραφο» για την Ασφάλεια και Εγγυήσεις που περιλαμβάνει 7 σημεία. Εν συνεχεία την Πέμπτη θα το παραδώσει στους Τουρκοκυπρίους. Υπολογίζει δε -προκειμένου να κρατήσει στο Κρανς Μοντανά της Ελβετίας τους υπουργούς εξωτερικών των Εγγυητριών Δυνάμεων και να συντηρήσει την Διάσκεψη, να φέρει στις 30 Ιουνίου τον ΓΓ του ΟΗΕ κ.Γκουτιέρες για να ενημερωθεί για την πρόοδο των συνομιλιών και να επιχειρηθεί παρουσία του, συνολική σύνοψη των συγκλίσεων. Την ίδια μέρα αναμένεται να φθάσει στο ελβετικό θέρετρο και η Ύπατη εκπρόσωπος της Ε.Ε. κ. Μονγκερινι.

Για το έγγραφο αυτό, ο κ. Άιντε δήλωσε ότι δεν περιλαμβάνει «ιδέες του ΟΗΕ» αλλά προετοιμάζει τις «ιδέες» που έχουν παρουσιάσει τα μέρη και θα συμβάλλει στο να έχουν δομημένη μορφή και να διευκολυνθεί η συζήτηση. Ο ίδιος πάντως παραδέχθηκε ότι οι «θέσεις εκκίνησης» όλων των πλευρών είναι πολύ διαφορετικές σε αυτό το Κεφάλαιο των Εγγυήσεων και Ασφάλειας.

Πάντως, ο Ειδικός Βοηθός του Γ.Γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό κατεβάζοντας αρκετά τις προσδοκίες, δήλωσε ότι το θέμα της Ασφάλειας/Εγγυήσεων είναι «ζωτικό» και «κρίσιμο κλειδί» για την συνολική επίλυση του Κυπριακού και ότι θα θεωρούσε επιτυχία της Διάσκεψης την επίτευξη «στρατηγικής συμφωνίας σε εκκρεμή θέματα κλειδιά (deal-breakers): Ασφάλεια/Εγγυήσεις, Εδαφικό, Περιουσιακό, Διακυβέρνηση και διαμοιρασμός της εξουσίας, Εκτελεστική Εξουσία».
Όσον αφορά την Λευκωσία και την Αθήνα, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, δεν προτίθενται να αποδεχθούν την υποχώρηση σε θέματα αρχών στο Κεφάλαιο Εγγυήσεις /Ασφάλεια, προκειμένου να εξασφαλισθούν κάποια ανταλλάγματα σε εσωτερικές πτυχές.

Όσον αφορά την Τουρκική και Τ/Κ πλευρά, την Δευτέρα στην Άγκυρα, ο Τουρκοκύπριος παράνομος «ΥΠΕΞ» του ψευδοκράτους Ταχσιμ Ερτουγκρουλογκλου μετά την συνάντηση του με τον Μεβλούτ Τσαβουσογλου δήλωσε ότι «δεν γίνεται αποδεκτό σύστημα Εγγυήσεων που δεν θα προβλέπει μονομερή επέμβαση από την Μητέρα Πατρίδα», ενώ ο τούρκος υπουργός εξωτερικών εξήρε την σημασία του συστήματος Εγγυήσεων...

Κατά την γνώμη μου,:οφείλει η δική μας πλευρά ως minimum, να υιοθετήσει την κοινή πρόταση των Ελληνοκυπριακών κομμάτων «ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Αλληλεγγύης»: -πρώτο, ότι πρέπει να υπάρχει κατάργηση της Συνθήκης Εγγύησης και όχι αντικατάστασή της ή αναθεώρησή της και -δεύτερο, ότι τα τουρκικά στρατεύματα θα πρέπει να αποχωρήσουν πριν την εφαρμογή της όποιας συμφωνημένης λύσης. Η δική μας άποψη έχει διατυπωθεί πολλές φορές σε αυτή την στήλη: Παρ΄ όλες τις τις άοκνες προσπάθειες των οπαδών της πρωτότυπης «Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας»: ο εισβολέας δεν λέει να υποχωρήσει! Κάθε φορά ζητάει κάτι παραπάνω, κάθε φορά η Ελληνοκυπριακή πλευρά κάτι ακόμη δίνει. Έτσι θα πηγαίνουν τα πράγματα, θα σέρνονται μέχρι να παρθεί μία απόφαση: ΕΠΑΝΑΧΑΡΑΞΗ της γραμμής πλεύσης στο Κυπριακό. Το Κυπριακό είναι θέμα Εισβολής-Κατοχής- Εποικισμού (και Εθνοκάθαρσης). Άρα ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπισθεί...